Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Eπ! Aναστάση!




θα ’ρθω πάλι κάποιο βράδυ στην αυλή σου
θα μπω στο τσαρδί σου
σάμπως καβαλάρης, σάμπως μακελάρης
θα κοπεί η φωνή σου

θα ’ρθω για να σου θυμίσω τη χαμένη
λέξη – οροσειρά
ξέφτισε το νόημά της κι η φθορά
έφερε επανάσταση στις πάνες για μωρά
μοναχά

με την επανάσταση στο digital design
τρόμαξε κι ο Κάιν
όλα τα αντράκια ανδρείκελα χεσμέ
πρώην λυσσασμέ
για την επανάσταση χανούμισσα φατμέ


ξάφνου ο μακελάρης μεταμορφωμένος
στέκω σα χαμένος
σαν ετοιμοθάνατο πουλί σαλεύω
τάχα μ’ πως θεριεύω

μία σπιρουνιά και τ’ άλογο τσινάει
κάτω κοπανάει
τον αφέντη καβαλάρη και πετάει
πήγασος low fly




περίμενα καιρό την πόρτα να χτυπήσεις
χωρίς σταλιά ντροπή να με κατηγορήσεις
το σάββατο με ζόρισες, την κυριακή προχώρησες
δευτέρα τόπο, χρόνο και τρόπο όρισες

διάβηκες δρόμο μακρύ μα δεν κουράστηκες
το δέρμα σου τσιτώθηκε με καταράστηκες
σαν μπήκες στην αυλή, σα να μετάνιωσες
σκόνταψες σ’ ένα εμπόδιο και κοντοστάθηκες

ήταν ένα πουλί ετοιμοθάνατο
κελάδαε για τον έρωτα και για το θάνατο



Μάης 2009


3 σχόλια:

  1. το αριστερώς στοιχισθέν τμήμα τού άσματος εβυθίσθη εις μέλος επηρεασθέν εκ της κινεζικής εξ ακουσμάτων τσιντσινολωδίας

    το δε δεξιώς, ενεδύθη την πασίγνωστον μικρασιατικωδίαν αραμβάς περνά

    ο στίχος ήταν ένα πουλί ετοιμοθάνατο είναι δανεικός από την αφήγηση ενός μαθητή του δημοτικού σε παράσταση playback της ομάδος playback-ψ του λ. γιώτη

    πρώτη φορά τόσο πληροφοριοδότης ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν σε κατάλαβα, διασκεδάζεις με αυτούς πυ πέρνουν φόρα να ξεσκίσουν τα πάντα και κοντοστέκονται μπροστά σε

    ένα σκουλήκι φόφιο

    να το σκοτώσ δεν μπορώ

    να πράσω δεν μ αφήνει

    ΑπάντησηΔιαγραφή