Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

η Χουρμαδιά


πέρα απ' την ακροθαλασσιά
γύρεψα μία χουρμαδιά
κάθε καλοκαίρι
έρχονται κι οι γέροι
και θαρρούν πως ξαναγίνονται παιδιά

τη βρήκα σούρουπο ξανά
κι ήρθες το χάραμα κρυφά
να με κατακτήσεις
πάλι να ρουφήξεις 
τον έρωτά μου απ' τα παλιά

από τόπο αλαργινό
έφτασα στον τόπο αυτό
την ελπίδα μου την έθρεψε ο πόθος
του διαβόλου και της άνοιξης ο νόθος
γδάρθηκα σ' αγκάθια, μάτωσα πολύ
βάδισα τυφλός στης δύσης την αχλή



μπροστά μου εικόνα μαγική
μοιάζεις με μάγισσα που εκεί
κάτω απ' τη σκιά της 
λύνει τα μαλλιά της
μέλι κερνάει και ρακή

και μεθυσμένο με κρατάς
και με χαϊδεύεις, με φιλάς
μη μελαγχολήσω
και ξαναρωτήσω
αν κι αύριο θα μ' αγαπάς

αύγουστος και θα περάσει
στέγνωσε στα χείλια η φράση
μέχρι να 'ρθει το φθινόπωρο θα ζω
ύστερα σε νάρκη πώς να βυθιστώ
όλη τη ζωή μου θέλω να μεθώ
πάνω σου για πάντα να 'ταν να δεθώ



χορεύεις, σα χαζός θωρώ
μεσ' στο νερό το αλμυρό
σώμα που διαθλάται
η καρδιά συσπάται 
και το φως ορμά, κυκλώνει το χορό

φως που μυρίζει καλοκαίρι
μαζί σου πάρε με στο φέρι
όλο το χειμώνα 
που 'μοιαζε με αιώνα
προσευχόμουν να με θες ξανά για ταίρι

πρόσφυγας, αν θες, θα γίνω
και τα μάγια δεν τα λύνω
είχα για πατρίδα μου τη μοναξιά
και για δέντρα είχα καστανιά κι οξιά
τώρα υπήκοο θα μ' έχει η χουρμαδιά
κούρνιασα μεσ' στη δική της την ποδιά



στον έρωτά σου να σωθώ
θα πει να παρηγορηθώ
κάτω απ' τη σκιά της
μεσ' στην αγκαλιά της
μ' εσέ ντουντού μου να χαθώ

ω, της καρδιάς μου η αποκοτιά
σβήνει στης λήθης τη γητειά
πάει να φτερουγίσει 
μα ώσπου να κουνήσει
την αγκυλώνει η σαϊτιά

από τόπο αλαργινό
έφτασα στον τόπο αυτό
την ελπίδα μου την έθρεψε ο πόθος
του διαβόλου και της άνοιξης ο νόθος
έλιωσα σανδάλια, δίψασα πολύ
για τη λαγγεμένη την ανατολή




Αύγουστος 2005






Καλαντζής - Πολυζωγόπουλος - Γεωργιάδης - Κτιστάκης, δια του Παραφώνου


Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Ερωτόκριτος



Μεγάλωσα ακούγοντας τον Ερωτόκριτο του Κορνάρου μέσα στ' αυτοκίνητο, ένα παλιό Simca 1301 S, που οδηγούσε ο πατέρας μου στους δρόμους της Χαλκίδας, σ' εκδρομές στην ηπειρωτική Ελλάδα και, τα καλοκαίρια, στους δρόμους τής δυτικής, συχνότερα, Κρήτης, πιο πολύ στον Αποκόρωνα όπου γεννήθηκε κι έζησε μέχρι τα είκοσι χρόνια του. Σ' ένα παλιό κασετόφωνο, απ' αυτά που έπαιρναν εκείνες τις μεγάλες κασέτες, στη δεκαετία του '70, ακούγαμε τον Ερωτόκριτο από τον Σηφογιωργάκη και τη γυναίκα του, τη Χρυσούλα. 


http://www.erotokritos.gr/

Δεν ξέρω πώς τα κατάφερα, πάντως τα κατάφερα, και μαζί με την απόσυρση του Simca χάθηκε το κασετόφωνο, κάπου εξαφα- νίστηκαν οι κασέτες, δεν βρίσκω γιουτούμπι με τον Σηφογιωργάκη στον Ερωτόκριτο, κάπου έχω μια παλιά, από τις καινούριες, τις μικρές, κασέτα, θα τη βρω. Ευτυχώς, σε μια από τις πολύτιμες κασέτες τού νταλικιέρη βρήκα αυτό τον Ερωτόκριτο του Σηφογιωργάκη, των παιδικών μου χρόνων.  
Ο Ερωτόκριτος, το 10.052 στίχων ποιητικό μυθιστόρημα του Βιτσέντζου Κορνάρου, γραμμένο τον 17ο αιώνα, διαδόθηκε σα δημοτικό τραγούδι στην Κρήτη. Αν και η αρχική μελωδική και ρυθμική του γραμμή διαφέρει από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα (ο Baud - Bovy, στο δοκίμιό του για το ελληνικό τραγούδι, αναφέρεται σε σταθερό δίχρονο συλλαβικό ρυθμό), η μουσική αυτή, που ίσως και να επικράτησε χάρη σε τυχαίες επιλογές της μουσικής βιομηχανίας, είναι πια τόσο διαδεδομένη, όχι μόνο στην Κρήτη, όπου ο γνωστός περι-αστικός μύθος θέλει παλιούς γέροντες να τον γνωρίζουν ολόκληρο απέξω, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. 
Η μουσική αυτή και κάποιοι από τους στίχους του Ερωτόκριτου, περισσότερο η αρχή του και, αργότερα, "τα θλιβερά μαντάτα" που έγιναν γνωστά από το Νίκο Ξυλούρη στην παραλλαγή τού Χάλαρη, με σημάδεψαν. Και μ' ακολουθούν από τότε, σαν ίσκιος δροσερός. Αν την αυγή, θαρρείς, πονάς, το μεσημέρι λιώνεις - στου κύκλου τα γυρίσματα ανήμπορος παλιώνεις, έγραφα πάνω σ' ένα παλιό σκοπό μου, πριν από καμιά δεκαριά χρόνια. Ο σκοπός ήταν τριακονταετίας, θαρρώ. Του κύκλου τα γυρίσματα, όχι του τροχού ή του καιρού τ' αλλάματα, αλλά σίγουρα του έρωτα η μπόρεση, πάντα με κινούν. Οι δυο τελευταίοι στίχοι σ' ένα γενέθλιον άσμα, είναι δανεισμένοι από τον Ερωτόκριτο. Κι όταν ακόμα θέλω να πω στην αγαπημένη μου ότι θα περάσω να την πάρω με τ' αυτοκίνητο και θα κορνάρω να κατέβει, της λέω μόνο: Βιτσέντζος...

Ο Ερωτόκριτος είναι χιλιοτραγουδισμένος. Όσο καλό κι αν είναι το φρέσκο κρασί, ένα καλό παλιό μπορεί να πλανέψει μαγικά τη γεύση. Το ίδιο και οι παλιές (όσο πιο παλιές...) καταγραφές, όπως αυτή του Μουντάκη από το αρχείο του Γ. Μπορμπουδάκη:



Αφορμή γι' αυτή την ανάρτηση ήταν η τελευταία απόδοση του Ερωτόκριτου, με πρωτοβουλία τής ομάδας "Παίζουμε Οικολογικά". Η ιδέα τής σύμπραξης 77 καλλιτεχνών βασίστηκε σε ανάλογη ιδέα της αμερικάνικης οργάνωσης playing for change. Έχουμε παίξει στο παρελθόν for change το gimme shelter των Stones, στην ανάρτηση εμπρός, μαρξ! Δεν ξέρω τι θα πει οικολογικά ή for change ή, τουρκιστί, doga icin cal. Το οικόσιτο πρ(ότ)αγμα ξεκίνησε κάποτε σαν εναλλακτική δράση σε μια χαυνωμένη κοινωνία και κατέληξε σε ό,τι να 'ναι, έως και σκάι. Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλουν τα παιδιά, όμως η ερωτόκριτη προσπάθεια είναι συγκινητική και υποδειγματικά δημιουργική. Ο Ερωτόκριτος, και πάλι, μας δονεί:



Ο Ερωτόκριτος μας δονεί, όπως δονούσε και τον Τουρκοκρητικό Κεμάλ Οζμπαϊρι τού Ε. Ζάχου, σ' ένα από τα 14 ιστορικά του τραγούδια, που μας παρέδωσαν πριν έξι χρόνια οι Χειμερινοί Κολυμβητές. Στο συγκεκριμένο, ο και παίζων οικολογικά Αργύρης Μπακιρτζής και ο Κώστας Σιδέρης, πάνω στη μελωδία τού Ερωτόκριτου :



"Τι μας χωρίζει;"  ρωτούσε το φίλο του το Γεωργή ο παππούς τού αφηγητή στους "Αθώους και Φταίχτες" της Μάρως Δούκα (Κέδρος, 2004). Κι απαντούσε ο ίδιος: "Οι χοίροι μόνο, εφόσο το κρασάκι το κουτσοπίνω!". Γράφω και πίνω τσικουδιά. Η τσικουδιά έχει (άλλο πάλι μαγικό) άλλη γεύση όταν, καθώς την πίνεις, βλέπεις απέναντι τις Μαδάρες. Δεν με κρατάει τούτη η γεύση. ΑΝΕΚ, Έλυρος, Λατώ, Σούδα, προς Ρέθυμνο, Αποκόρωνας, avec toutes les deux! 
Είχα προειδοποιήσει στην προηγούμενη ανάρτηση. Φεύγω για Κρήτη. Κι έγινα σκέτο blog, διαδικτυακό ημερολόγιο, πώς τα λέγανε τα μπλογκ παλιά... Θα συνέλθω. 
Την ώρα που αυτή η ανάρτηση θα εμφανιστεί στη διεύθυνση  http://mhnymal.blogspot.com , στις 11:30 πριν από το μεσημέρι τής 17ης Αυγούστου, θα ταξιδεύω. 

Στο επανιδείν. Καλό Σεπτέμβρη...


Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Lhasa de Sela: ΑνατριχιΑσματα



Lhasa de Sela (27 Σεπτεμβρίου 1972 - 1 Ιανουαρίου 2010)






καμιά φορά, όταν ακούω Lhasa de Sela,
κοπάζει τότε και δε διατάζει η κυρά μου η τρέλα
τότε δειλιάζω, αλλού κοιτάζω, θάνατε αλήτη,
θέλω να φύγω, στο ίδιο ταξίδι - πάντα στην Κρήτη
κι είναι η δειλία μου ο ίδιος δύσμοιρος ο σκαπανέας
της πίκρας που έσταξε στ' ανατριχιάσματα αυτής της νέας








My Name, Κεμπέκ - 2005


PierreC2



Now I've said this
I already feel stronger
I can't keep waiting for you
Any longer
I need you now
Not someday
When I'm ready
Come down on the road
Come down on the road



My name, my nam
Nothing is the same
I won't go back
The way I came









Μόντρεαλ - 2009
by Vincent Moon - Petites Planetes


Is Anything Wrong

Rising

Love Came Here

1001 Nights
Bells
Fool's Gold
Con Toda Palabra

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

τι είσαι χωρίς ανθρώπους


- Τι μπορεί ο άνθρωπος χωρίς τους ανθρώπους; ρώτησε ο Ερωταναπόκριτος. 
- Ν' απομονωθεί... απάντησε ο Προφανέφσκι.
- Μα, από ποιους, Προφ;
- Από... από... 
- Χωρίς αυτούς δεν μπορεί ν' απομονωθεί απ' αυτούς.
- Ναι... Ίσως... Όμως...
- Τους βλέπεις ν' ακολουθούν τα ίχνη.
- Ναι.
- Δικά τους είναι. Δεν ξέρουν άλλο δρόμο. Κι όμως...
- Μπορούν ν' αλλάξουν τα πάντα.
- Ακριβώς, Προφανέφσκι, τα πάντα.



And so now I'd like to say - 
people can change anything they want to. 
And that means everything in the world. 
People are running about following their little tracks - 
I am one of them. 
But we've all got to stop just following our own little mouse trail. 
People can do anything - 
this is something that I'm beginning to learn. 
People are out there doing bad things to each other. 
That's because they've been dehumanised. 
It's time to take the humanity back 
into the center of the ring and follow that for a time. 
Greed, it ain't going anywhere. 
They should have that in a big billboard across Times Square
Without people you're nothing.


Joe Strummer (1952 - 2002)







από την Ελευθεροτυπία, 9.8.11





























Στο μεταξύ, αυτές τις μέρες το Λονδίνο καίγεται, 
όχι μόνο μέσα στη βαριεστημάρα του:










Ο Joe Strummer στα χρόνια των Mescaleros (1999 - 2002):









Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

κορατσελοδωματίου


κόρα και τσέλο

σε δρόμο άγνωστο που ανοίγει

για το τσερβέλο

οι λέξεις έχουν αξία λίγη



χωρίς βιασύνη

οι ανυπόμονοι γυρνούν σελίδα

νότες σε σμήνη

πετούν στου αυγούστου τη φυσαλίδα




Ο τσελίστας Vincent Ségal γεννήθηκε το 1967 στην πόλη Reims της βορειοδυτικής Γαλλίας. Με σπουδές στα ωδεία και εκκίνηση από την κλασική, συναντήθηκε στην πορεία με τη τζαζ, τη ροκ και τη μουσική τής Αφρικής. Ανάμεσα στις συνεργασίες του, εκείνες με τους Elvis Costello και Cesaria Evora.

Εδώ, φέτος στην Ιαπωνία, στο Sasebo Jazz Session:



Κυριότεροι σταθμοί στη μουσική του παιδεία και εξέλιξη ήταν το Παρίσι, ο Καναδάς και οι ΗΠΑ. Εκτός από κλασικό τσέλο, παίζει και ηλεκτρικό: 



Ballaké Sissoko γεννήθηκε στο Μάλι το 1968. Είναι δεξιοτέχνης της κόρα, ενός έγχορδου της Δυτικής Αφρικής, που παραδοσιακά παίζουν μόνο άντρες επαγγελματίες, χρησιμοποιώντας τους δείκτες και τους αντίχειρες των δύο χεριών. Από μουσική οικογένεια, συνεργάστηκε και με τους  Toumani Diabaté and Taj Mahal.  

Το καλοκαίρι του 2007 έδωσε σεμινάριο για την κόρα, στο μουσικό εργαστήρι "Λαβύρινθος" του Ross Daly στην Κρήτη, στο Χουδέτσι Ηρακλείου:




Πέρυσι, οι δύο καλλιτέχνες συνεργάστηκαν και κυκλοφόρησαν το δίσκο "Chamber Music"
Ο γάμος κόρας και τσέλου ήταν απρόσμενα υποδειγματικός και ξαναπέδειξε ότι και η μουσική δεν γνωρίζει σύνορα. Εδώ, στο φεστιβάλ Rhino της Λιόν, το 2009 σε ένα φιλμ του Francois Goetghebeur:












Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

κανένας μας ελεύθερος



Οι Blind Boys of Alabama ιδρύθηκαν το 1939 σε μια σχολή για τυφλούς μαύρους της Αλαμπάμα. Αρχικά, στο βασικό σχήμα ήταν πέντε (εξ ου και η πρώτη τους ονομασία Five Blind Boys of Alabama) από τους οποίους σήμερα ζουν οι τρεις. Είναι πάντα gospel. Η σχολή τους, από Alabama Institute for the Negro Blind έχει μετονομαστεί σε Alabama Institute for the Deaf and Blind - AIDB.




 
None of us are Free με τον Solomon Burke - 20070710




Well, Well, Well με τον Ben Harper - Julblues


  



People Get Ready με τον Aaron Neville -  pannellctp

 

 

 

 Way Down in the Hole χωρίς τον Tom Waits -  FrederickMatt


 



 Ain’t Nobody’s Fault but Mine με τον John Hammond - UnsteadyFreddie

 


  



Jesus με τον Lou Reed  -  BlindBoysofAlabama







τη λευθερία δεν τη γνώρισα ποτέ
τη λέξη μόνο, πάντοτε πρετ-α-πορτέ
περνώ τα χρόνια διακοσμώντας φυλακές
σκυλί τυφλών – του προορισμού μου ο λακές