Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

το διασκεδάζουν


Gil Scott Heron - the Revolution will not be televised

Η διάλυση του δημόσιου τομέα δεν είναι συνέπεια μόνο της κατίσχυσης της άκρας νεοφιλελεύθερης λογικής, από πολλά χρόνια - και στην Ελλάδα, αλλά των σχέσεων που διαμορφώθηκαν εδώ και δεκαετίες ανάμεσα στους δημοσίους υπαλλήλους, την κοινωνία και το κράτος. Η λογική τού "διαίρει και βασίλευε", που μεταφράζεται "όλα για το τομάρι μας", είναι ακόμα και τώρα κυρίαρχη. Το σύνδρομο της κότας, σε πανδημία. Καμιά τριανταριά ευρώ για τον καθένα θα πήγαινε αν έλεγαν ότι αναλαμβάνουν το κόστος για να μην απολυθούν αύριο 30.000. Αλλά πού...

του AntistaChef

Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα είχαν μια ελπίδα να σωθούν αν, εκτός από την τσέπη τους - που το περιεχόμενό της παρακολουθούν άπραγοι να εξανεμίζεται, αν νοιάζονταν και για τους ρόλους τους σ' αυτή την κοινωνία. Αν, κι είναι μόνο ένα παράδειγμα, ο εκπαιδευτικός αμφισβητούσε και τον ρόλο του, κατανοώντας - ή παραδεχόμενος - ότι δεν βρίσκεται πίσω από την έδρα για να προσφέρει μόρφωση, αλλά για να εκπαιδεύσει, να κατασκευάσει υπηκόους. 
Αυτό δεν συμβαίνει. Δεν μπορώ να φανταστώ πού τελειώνει το στριπτίζ κι αν θα μείνουμε ξεβράκωτοι. Πάντως, κάποιοι το διασκεδάζουν...

eurogroup 3/10/11

5 σχόλια:

  1. Αν, κι είναι μόνο ένα παράδειγμα, ο εκπαιδευτικός αμφισβητούσε και τον ρόλο του, κατανοώντας - ή παραδεχόμενος - ότι δεν βρίσκεται πίσω από την έδρα για να προσφέρει μόρφωση, αλλά για να εκπαιδεύσει, να κατασκευάσει υπηκόους. ''

    δεν ειναι ετσι .Ακριβώς το αντιθετο .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ίσως να μην είναι ακριβώς έτσι, πάντα. Ούτε, όμως, ακριβώς το αντίθετο. Το παράδειγμα είναι, απλώς, χαρακτηριστικό. Κι είναι μια πικρή διαπίστωση. Το σχολείο - ιδεολογικός μηχανισμός (του κράτους) απαιτεί συγκεκριμένους ρόλους κι επιτελεί συγκεκριμένο σκοπό. Σε άλλους κλάδους δημοσίων υπαλλήλων τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Δυστυχώς σπάνια άκουσα να οργανώνονται, για παράδειγμα, αντιμαθήματα, να αμφισβητείται, πχ, το περιεχόμενο των βιβλίων, που είναι υποχρεωμένοι οι εκπαιδευτικοί να διδάξουν, της ιστορίας ας πούμε, από την οποία δεν θυμούνται σχεδόν τίποτα μετά από χρόνια οι μαθητές, αλλά έχουν εμποτιστεί με το πατριωτικό σιρόπι.
    Αυτά είναι αποσπασματικά, αλλά ενδεικτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυστυχώς σπάνια άκουσα να οργανώνονται, για παράδειγμα, αντιμαθήματα, να αμφισβητείται, πχ, το περιεχόμενο των βιβλίων, που είναι υποχρεωμένοι οι εκπαιδευτικοί να διδάξουν, της ιστορίας ας πούμε, από την οποία δεν θυμούνται σχεδόν τίποτα μετά από χρόνια οι μαθητές, αλλά έχουν εμποτιστεί με το πατριωτικό σιρόπι.
    Αγαπητε τωρα μου θυμισες εκεινη τηνν ιστορια με το Βιβλιο της Στ Δημοττικου οπου πολλοι μιλησανμεν για το περιεχομενο του Βιβλιου ξεχνωντας ομως οτι την κυρια δουλεια την κανει ο εκπαιδευτικός και οχι το Βιβλιο ..(το οποιο φυσικά δεν ειχε και πολύ ...πατριωτικό σιροπι )
    απο την αλλη δεν βλεπω και πολύ τηνκοινωνια να αντιδρα οταν ας πουμε το πρηγουμενο βιβλιο Ιστοριας της Γ Λυκεου Γενικής παιδειας (ενα απο τα καλυτερα εδω και εικοσι χρόνια ) και χωρις ..σχεδόν καθολου σιροπι αντικατασταθηκε στη Ζουλα και στα Μουλωχτα και κατάναθεσιν πριν τεσσερα χρονια ... Οι μόνοι που καπως αντεδρασαν ησαν οι εκεπιδευτικοι ..
    Φυσικά και εν πολλοις ειναι οπως τα λές οπως και παντου .. Μια χαλια πλειοψηφια ..αλλλά το προβλημα δεν θα λευθει αν ο εκπαιδευτικός '''αμφισβητούσε και τον ρόλο του, - ή παραδεχόμενος - ότι δεν βρίσκεται πίσω από την έδρα για να προσφέρει μόρφωση, αλλά για να εκπαιδεύσει, να κατασκευάσει υπηκόους. ''
    Γιατι ; Γιατι ΕΤΣΙ κιαλλιως οι περισσοτεροι αυτο κανουν. Δεν ειναι συτηρητικοι η προοδευτικοι η μαλλον αυτο-η πολιτική τοποθετηση ειναι ασχετο .. Ειναι ΚΟΜΦΟΡΜΙΣΤΕς .. το δεχονται .. ΜιΖΕΡΑ ΠΑΘΗΤΙΚΆ ..
    αΝΤΙΘΕΤΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚ΄ΠΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΚΗ θαταν ακριβώς το αντιθετο :οε εκπαιδευτικός βρίσκεται πίσω από την έδρα για να προσφέρει μόρφωση'' .
    Παιδεια
    να μαθει στα παιδια οχι μόνο πργματα αλλά και το Πως θα μαθαινουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μάλλον δεν διαφωνούμε στην ουσία. Εξάλλου, το υπ' αριθμόν ένα ζητούμενο είναι να μη διαλυθεί ο δημόσιος τομέας και να μην αλλάξει ο δημόσιος χαρακτήρας πολλών κοινωνικών δραστηριοτήτων. Δυστυχώς, η παιδεία (σήμερα η τριτοβάθμια) είναι και πάλι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Όπως λέγεται, με την εφαρμογή του νέου νόμου, το δημόσιο πανεπιστήμιο θ' αποτελεί, ουσιαστικά, παρελθόν. Όπως ήδη είναι παρελθόν το άσυλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. το πιο τραγικό στοΠανεπιστημιο ειναι που καταργηθηκε με συνοπτικές διαδικασιες το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΌ ΑΣΥΛΟ και σ'αυτο συναινεσαν ολοι σχεδόν . Κομματα και Πανεπιστημιακοι.. Τωρα τάλλα ειναι ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή