Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

ο καθείς τη χίμαιρά του


Alexander Balanescu and the Balanescu Quartet (gottaloveitbaby)



Ξέρω καλά
πως κάποτε θα πρέπει να σιωπώ·
το πρέπει, το αναθέτει η μνήμη.
Ξέρω πως είναι αδιάφορα
όλα τα σχήματα του λόγου,
του ά-λογου, επίσης, τ’ ά-σχημα·
όλα τα σχήματα του λόγου,
όπως το προηγούμενο,
οι εμμονές στα λογοπαίγνια
κι οι σύμφυτες οι εξυπνάδες,
είν’ όλα άχρηστα.

Ξέρω καλά τον ιδιόρρυθμο κόσμο μου,
αντίδοτο στον μικροαυτισμό μου
που απειλείται, ξέρω
τις καθημερινές μου υποταγές,
κάθε στιγμής τις υποτάξεις,
με τις δικές τους περιφράξεις,
που τιποτένιες τις πλουμίζω λέξεις.

Ξέρω καλά πως όλα,
ο θάνατος ο πολιορκητής
και η ζωή, που η πρώτη αφή της
στον αέρα είναι το λάτεξ,
δεν σηκώνονται.
Ξέρω πως δεν τ’ αντέχω
το άχθος τους, γδαρμένο
από τους δίχως ήχους στίχους.

Πασχίζω να χαθώ.
Μόνο τον κήπο
θέλω να φροντίζω·
ώσπου την πόρτα θα διαβεί
το εγγόνι μου,
να παρηγορηθεί
το δύστυχό μου γένωμα. 


Quimera (arlindost5)

αν αυτή η ανάρτηση σας φάνηκε βαρετή
πιθανολογώ να σας φαινόταν βαρετή και η άλλη που


μπωντλαίρ, στο επόμενο


14 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν ειναι τα αισθηματα , δεν ειναι η αγάπη
    δεν ειναι Καν του φθονου μας το πιο κακο μας μάτι
    δεν ειναι η αυταπάτη μας ,,που γιναμε Μοιραίοι
    ειναι π'αντιστεκομαστε στον ποταμό που Ρέει


    Ειναι που βυθιστηκαμε βαθια στην έπαρση μας
    και που περιφρονησαμε την μύχια φωνή μας
    ειναι που δεν λυγισαμε και μειναμε καλάμια
    και τωρα αντικριζουμε της Φτωχειας μας τη Λάμια
    --------------------
    και τωρα πια ,που πεφτουμε ,μες τους Γκρεμους εντος μας
    ανασταινομαστε Νεκροι , εντος του Μελλοντος μας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σας ευχαριστώ πολύ.
    Όταν έγινε η ανάρτηση, κοιμόμουν (είχε προγραμματιστεί).
    Τώρα που σας είδα, θα κοιμάστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν είχα σκοπό να αναπτύξω τίπτις. Άσε που είμαι, γενικώς, κατά της ανάπτυξης (ως ιδεολογίας). Προσπαθώ να συμπτύξω ορισμένα πραύματα. Ματαίως, βέβαια.
    Το "μπωντλαίρ, στο επόμενο" νομίζω (είχα σκεφτεί) ότι θα είναι, σχεδόν, κοπιπαστεϊκό.

    Άρα(γε), γκόου ον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχεις αποδείξεις; Γιατί, αν έχεις, δεν σε πιστεύω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. μου θυμιζει το μελον μιας αυταπάτης στο πολύ πιο ποιητικό
    Αντε Ταμιστα εμπνευσου .. Φτιαξε ενα απο το/τη Τζαπαναίξ

    ΑπάντησηΔιαγραφή