Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Αλλού


Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Κ. Π. Καβάφης


Της βαρβαρότητας το θέαμα ήταν λίγο.
Tο βράδυ στήθηκαν μπρος στις οθόνες 
να διαπιστώσουν πάλι τις διαστρεβλώσεις.
Στην τελική δεν άλλαξε και κάτι, εκφώνησε ο ρεπόρτερ.
Δε χόρτασαν τα σόσιαλ μίντια και την τροπή
του λόγου που στενάζει σε τουί και τσιριπρόμ;  

Της βαρβαρότητας το θέαμα ήταν κομμάτι βαρετό.
Παραγωγοί μαζί και καταναλωτές, τα 'βαζαν
με τους μίσθαρνους απόντες. Τους πολλούς. 
Των χημικών οι οσμές τούς είναι πια συνηθισμένες.
Σε κάποιους ξύπνησαν οι σκέψεις
πως ίσως αρρωστήσουνε βαριά μια μέρα·
με τόσες εισπνοές , σε τόσες διαδηλώσεις.

Είναι πολλοί εκείνοι που προβλέπουν
πως δεν μπορεί το πλήθος να ευφωνήσει.
Ίσως ελπίζουν πάλι να στηθούν οι κάλπες·
με τόση πίστη, τόση του κόσμου συρροή.
Να 'ταν η ελπίδα απόσταγμα των παραβάν.




Όμως αλλού η ζωή φυσά και κλαίγει.
Αλλού τα πάθη ερωτοτροπούν.
Αλλού σφιχταγκαλιάζονται και στάζουν τη φυγή.
Αλλού. Το λέω μ' ελάχιστα, κατέχω το, στοιχεία.
Δύσκολο να βυθίζεσαι γυμνός στην ευτυχία.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου