Κυριακή 31 Αυγούστου 2014


feetundertable: Ωδή στην κοινωνική κατασκευή




κούτες και κουτιά

κιβώτια

χάρτινα, πλαστικά, από φελιζόλ

κουτάκια ξύλινα και σακούλες διασπώμενες

σακουλάκια και σάκοι

ταξιδίου ή αμνιακοί

θήκες παρά θήκες

γυαλιών μυωπίας, ή ηλίου, φακών επαφής

θέσεις και υπόστεγα, ελάχιστη επαφή

Όλη μου τη ζωή ασφυκτιώ μέσα σε αυτά.

μήτρες και θερμοκοιτίδες.

όλο μου το Θάνατο μέσα σ’ αυτά θα τον περάσω








flickr/abousimbel




πάει
κι ο Αύγουστος
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους




Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014


Lailapse: Απ' τον υπνόσακο



Αυτός ο κατακερματισμένος κόσμος δεν ήταν η δική μου επιλογή
Δεν ήταν καν δικός μου, ήταν
Δική μου η αδυναμία να τον συγκροτήσω
Ή έστω να τον αποφύγω κάπως
Ξύπνησα κάτω από δέντρα που δεν άγγιξα
Κι είδα το χέρι μου ν' αγγίζει τον κορμό
Σε παραλίες που έφτιαξα με πρόχειρο ουρανό και έσπασαν
Από ένα κύμα που κατέκλυσε το μάτι
Χνώτο ζεστό στους πάγους, αύρα καταμεσής στην έρημο
Πάνω απ' τις πόλεις ξύπνησα
Να τρέχει η ανθρώπινη αγέλη
κυνηγημένη από έναν ίσκιο εκκωφαντικό
Κι οι πυροβολισμοί με σήκωσαν
Ανάμεσα στα θραύσματα απ' τους καθρέφτες μίας λέξης
Όλα παράταιρα κι αδύνατον να ανασυσταθώ
Γέλια κακόβουλα και βογγητά
Από τα στόματα που κάποτε την είχαν υποφέρει
Τη γλώσσα αναδεύοντας αργά
Αλλά ποτέ ποτέ απ' τα δικά μου χείλη σ' αγαπώ
Άκουσα βήματα του αγνώστου 
Πάνω στα χιλιοπατημένα εγκαύματα του δάσους
Τα χιλιοπατημένα ερείπια. Καλώδια, γυαλιά και άγρια σίδερα
Οι ανοιγμένοι θώρακες με τα πουλιά φευγάτα κάπου αλλού
Είδα ν' ανθίζει φλύαρη η κερασιά κι ανάμεσα απ' τα κλαριά της
Το πρόσωπό σου αναζήτησα αλλά
Πώς να συνθέσεις πρόσωπο ανθρώπου και με ποια υλικά
Να το αναγνωρίσεις ναι, να το αντικαταστήσεις ίσως
Με χίλια πρόσωπα από πριν, με χέρια αμήχανα μα πουθενά
Κάτι απτό, ξετύλιξα τη γάζα και ξεγύμνωσα
Το μυτερό επιτύμβιο θα προσκυνούν λυγίζοντας
Τ' αγριολούλουδα στον άνεμο που γράφει "συνεχίζω"
Και απ' τον υπνόσακό μου σφραγισμένη να παραχωρώ 
Στους αποδομητές μου χρόνο, στα μιλιούνια των ανίκητων μαχών
Ρόδα εξόριστα απ' τη μνήμη, από τα τείχη
Πόλης υπέργηρης που πέφτει και ενώ
Μπουλούκια λυμαίνονται
Ό,τι έχει απομείνει, ό,τι θα μπορούσε να μας χαρίσει
Λίγες ακόμα αληθινές αναμνήσεις.









Silentcrossing: ένα ποίημα



Στην Ελλάδα οι μετανάστες φοβούνται περισσότερο απ’ τους ποιητές
Φοβούνται, ας πούμε, τα κύματα
Ασήμαντα πράγματα
Κι όμως αυτοί φοβούνται
Φοβούνται και τα χαντάκια
Τις βραδυνές ώρες που οι ποιητές παίρνουν το δείπνο τους
Αυτοί φοβούνται
Και την ώρα του φρούτου αυτοί φοβούνται
Μην συναντήσουν
Ακόμα, φοβούνται τα ύψη
Καθώς και τις σφαίρες της Frontex
Τον ήχο της μοτοσυκλέτας
Και το βιτριόλι
Φοβούνται επίσης στο λεωφορείο 
Φοβούνται στο μετρό
Φοβούνται στο ταξί
Φοβούνται στη δουλειά 
Φοβούνται στην πόλη
Φοβούνται στην επαρχία
 Φοβούνται και τα αφεντικά
Κυρίως τα αφεντικά!
Φοβούνται τους λοστούς
Φοβούνται τα μαχαίρια
Και την ώρα  που οι ποιητές κοιμούνται
Αυτοί φοβούνται
Μην πεθάνουν
Στις ράγες του τραίνου
Κυνηγημένοι
Κωνσταντίνα Κούνεβα
Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ
Έντισον Γιαχάι
Σαχτζάτ Λουκμάν
Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ
Γκραμός Παλούσι
Χουσεΐν Ζαχιντούλ
Chiekh Ndiaye
Abdukarim Yahya Idris
Ίλμι Λατές
Τόνυ Ονούοχα
Μη φοβάστε πια
Για ‘σας
Δεν θα γράψουν
Ποτέ
Οι ποιητές











τελειώνει
ο Αύγουστος
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους



Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014


Σαμσών Ρακάς: ΟΙ ΜΥΓΕΣ




στη μνήμη της Κατερίνας Γκουλιώνη




οι μύγες των νεκροταφείων
των ψυχιατρείων
των κρατητηρίων
με απόφαση διευθυντή
παίρνουν τη θέση τους
σαν την εκκίνηση στο στίβο

οι ζωντανοί νεκροί ποντάρουνε
οι δεσμοφύλακες κάνουν πως δε κοιτούν
ο αφέτης ρίχνει τη πιστολιά στο κρόταφο του

πτέρυγες
θάλαμοι
πογκρόμ
κολποσκοπήσεις

μια μύγα παίρνει την εσωτερική

τζόγος
ζωντάνια
σαματάς

ΣΙΩΠΗ

με απόφαση διευθυντή
βγάζουνε νικητή το φαβορί
που το μισούνε όλοι

στις κλειδωμένες χώρες
εκεί που κατοικούν τα αουτσάιντερ
πάντα το φαβορί κερδίζει
έτσι για παραδειγματισμό

γιατί όλα επιτρέπονται στους κλειδωμένους
μόνο να μην νιώθουν νικητές
και τους περάσει απ' το μυαλό
πως το κλειδί μέσα στις τσέπες τους
είναι το αντικλείδι.


--


όπως αναφέρει ο ποιητής στο πορτατίφ,
(πρωτο)δημοσιεύτηκε στο fanzine chimeres [τσακισμένο από το δαίμονα του τυπογραφείου]





Μαριάνθη Σπύρου - Orestis





τελειώνει
ο Αύγουστος
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους


costinho: σόσιαλ μύδια χλαμύδια




στον Κ.Π.Καβαφμπγδάνο
και στους ελύτες



ο έλληνας με το ζόφο στη γλώσσα
πάρκινσον στη μπζυχή
τα χέρια του έχουν γίνει ίντερνετ
τα βράδια ρουφάει σαν τρωκτικό
γνώση ή περίπου
μαθαίνει ασπούμε στα σκοτεινά τι είναι το πλημμέλημα της πλάκας
δεν μαθαίνει ότι αυτός είναι της πλάκας
δεν μαθαίνει
στο τουίτερ κρέμονται σε κάθε σάλιο του χαρακτήρες
εκατονσαράντα
από τα πολλά που λέει, μαθαίνει να γράφει λίγα
και να μην εννοεί τίποτα
να μη θέλει να πει τίποτα
μαθαίνει να μην υπάρχει
μια μέρα άκουσα ήχους βασανισμών έξω από το σπίτι μου και το τουίταρα
παράξενο όσο να'ναι
δεν κατέβηκα να δω, όχι από φόβο μη βασανίσουν κι εμένα
βασανίζομαι χρόνια εδώ -για καημούς ούτε λόγος
φοβήθηκα μη μπει καμιά μάνα μου στο τουίτερ, στο φέησμπουκ 

          και ποστάρει καμιά μαλακία
και μου χαλάσει το προφίλ, το ίματζ, το άβαταρ
το άβαταρ που είμαι κάποιος

άλλος

στους αγγλικούς χαρακτήρες συνεννοούμαι, γίνομαι άθρωπος
όχι μόνο η ορολογία, και οι λέξεις μου σε αγγλικούς χαρακτήρες
γίνομαι αγγλικός χαρακτήρας -με κεφαλαία
αγγλοποιούμαι -είναι πιο ασφαλές
θέλω να γίνω κάποιος

άλλος

εδώ στα μπλογκ έχει πολλή μοναξιά -δεν ξέρεις πόσοι είναι από πίσω
στην άλλη μεριά
δεν ξέρεις τι διαβάζει ο άλλος όταν σε διαβάζει
δεν ξέρεις αν την ίδια ώρα χαϊδεύει και το σκύλο του, αν μαλώνει την κόρη του
αν μπινελικώνει μια καθαρίστρια, αν αφήνει κλανιές ελεύθερα 
          ξέροντας πως είναι μόνος του

μόνος του

αν στο δίπλα παράθυρο τον περιμένει θελκτικά μια γιουπόρνη 
          που του τα υπόσχεται όλα
δεν του φτάνει ένα μπλογκ, διαβάζει πολλά
τώρα έχει μεγάλη πρόσβαση στην άποψη
τώρα έχουμε όλοι άποψη
υπεράποψη
επιβάλλεται
όπως και το να είσαι κάποιος

άλλος

μαθαίνω όλες τις προσταγές, όλα τα κόλπα
λογκίν, φόργουορντ, ντεάκτηβεητ, φόλοου, πάμπλις, ριπόρτ
έχουν πλάκα οι λέξεις γραμμένες στα ελληνικά
έχω πλάκα στα ελληνικά
δεν είμαι και τόσο σοβαρός έτσι
δεν είμαι κάποιος

άλλος

στη γλώσσα που μιλάω, είμαι εγώ
στη γλώσσα που κανονίζω τα ραντεβού μου, που στέλνω εσεμές
που μιλάω για τον έρωτα -α είπα έρωτα, συγγνώμη
που σφυράω τον έρωτα -καλύτερο, έτσι;
που λαχανιάζω που χαχανίζω
ενώ στο ίντερνετ που έγιναν τα χέρια μου
είμαι κάποιος

άλλος

στο μυαλό μου είμαι πάντα αυτός
πότε εγώ πότε ο άλλος

πότε ιησούς και τζούντας

πρηστ



από το blog.costinho































mscareergirl





τελειώνει
ο Αύγουστος
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους




Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014


Maurice Labrador: Όνειρο μέσα σ' όνειρο

(ριζίτικο - παραλλαγή στον καύκο)



“Η νύχτα δίνει μου χαρά και η μέρα φέρνει πόνο
γιατί έρχεται και σμίγουμε στα όνειρά μου μόνο”

Μιχάλης Στεφανάκης



Αχ φίλε να ξεδιάλυνε τ όνειρο που δα απόψε
πως ήμουν λέει κυνηγός κι εκείνη ήταν αγρίμι.
Φίλε και πως το σκότωσε ο κυνηγός τα αγρίμι
και το φερε στο σπίτι μας στα ζύγια το κρεμάει
κι ανοίγω γω τα στήθια του και βγάζω την καρδιά του
και με το αίμα της καρδιάς ραντίζω το κρασί μου
μα όταν το πίνω το κρασί, πίνω και δε μεθάω
κι από τον ύπνο μου ξυπνώ και δίπλα τη σκουντάω
και είναι η καρδιά στη θέση της, τα χείλη της στο στόμα
μα όταν φιλώ τα χείλη της ξαναξυπνώ ακόμα.






από τη συλλογή Βίβιαν μη...








αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους



stonedthinker: φυλαχτά




μια διάφανη αδιάβροχη θήκη
πουλήθηκε έναντι της τιμής
πέντε σύγχρονων αυτόχειρων


την αγόρασε επιχειρηματίας,
που ευτυχής πλέον μπαίνει στη θάλασσα
παρέα με το πανέξυπνο κινητό του

εντωμεταξύ

μια ίδια θήκη, τέσσερις κόσμους μακριά
χαρίστηκε έναντι της τιμής
που έχει η δίψα για επιβίωση

την έσφιξε στο χέρι του ένας ξεριζωμένος πια,
που με δάκρυα στα μάτια, ευχήθηκε, αν καραβοτσακιστεί,
τουλάχιστον να μη καταστραφούν οι αποδείξεις

πως κάποτε υπήρξε.











αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους



Τρίτη 26 Αυγούστου 2014


Carnellio Coop: 3





1.

Θα πάρω έναν κίονα από την Ακρόπολη
θα τον βάλω στη μέση του σπιτιού μου
και θα δέσω γύρω απ’ αυτόν
(με κοντό σχοινί)
τα νεύρα μου
ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ να μην με φτάνουν.
Νισάφι πια



2.

Τον σκύλο τον λένε John
Την γάτα την λένε John
Τον ρινόκερο τον λένε John
Τον ουρακοτάγκο τον λένε John


Την γυναίκα με την πριονωτή κυματομορφή στην μασχάλη την λένε John
Το παιδί σε συμπιεσμένους ήλιους τον λένε John
Τον άντρα ξερατό και καμμένο λάστιχο τον λένε John
Το κορίτσι όνειδος την λένε John


Την κουρτίνα την λένε John
Τον παππού μου πίσω απ’ την κουρτίνα τον λένε John
Την τρύπα στον παππού μου πίσω απ’ την κουρτίνα την λένε John
Τo πιστόλι που άνοιξε την τρύπα στον παππού μου πίσω απ’ την κουρτίνα το λένε John


Το σαπισμένο συκώτι το λένε John
Τον τρικερατώψ τον λένε John
Την στάση εκ του ισχύως την λένε John
Ένα κανάλι στην Αγγλία το λένε BBC



3.

- Καλά εσύ ομοίασες με φιλάνθρωπο. Ψέμματα;

- Ξεπροβιαλίνω ακραγάτι
περστίνιο φχιονολιπίσκο δάρντι

Ιτρονεβές ρεπ τρακενικ
Όπλεκ ανίκ κραβομπανίκ

Όπρουκ σόκουρ ντουλερέν
Όπρεκ σεκέν ντρε φελερέν

Ασβέκ κινουχιαβόλι σμάκα
Όφκεξ ναρτιλαμάκα άνκα

Κιμπούκαπ άπες σουκάρεν
Φχίχεν εφάκα ον εκδζάνεν

Επακασουκολινιξιέρτι
Πρασκοβουλέντρι θέντι μέρτι

- Μια ζωή μαλάκας.


















αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους




χ.ζ.: Γάζα




Επικεφαλής της μονάδας εγκαυμάτων του νοσοκομείου
Αλ Σίφα στη Γάζα, τόνισε ότι, αν και δεν έχει εξοικείωση
με το φώσφορο, πολλοί από τους τραυματίες φέρουν
«παράξενα εγκαύματα. Είναι πολύ βαθιά και δεν μοιάζουν
με εγκαύματα που έχουμε συνηθίσει να αντιμετωπίζουμε».





Ένας ψεύτικος ήλιος λάμπει σήμερα
ψηλά στον ουρανό.
Τα κομμάτια του πέφτουν
μπαίνουν κάτω από το χώμα και καίνε.
Οι σάρκες των ανθρώπων δεν είναι χώμα,
μαζί καίγονται.

Ένας εχθρικός παλλόμενος ήλιος λάμπει σήμερα
ψηλά πάνω στον ουρανό.
Καίει τα μαλλιά, τα μάτια και το δέρμα.
Φτιάχνει στάχτες.

Ετοιμάζομαι τώρα κι εγώ (όπως κι άλλοι)
για την ευθεία που κόβεται στα δυο
χωρίζεται με το ψαλίδι.

Ανεβαίνω στη διπλανή συνοικία
με τις άδειες γκρεμισμένες οικοδομές.

Βρίσκω το μονοπάτι μου - στο χέρι μου κοιμάται
μια παγωμένη πικρή ανατολή.
Βλέπω στο βάθος την καινούρια μέρα
που δε θα ΄ρθει, δεν ήρθε ποτέ.

Εντοπίζω από ψηλά δυο μαύρες κουκκίδες
να ψάχνουν τα σπίτια -
έχουν ασύρματο -
χαράζει.


Θα ξημερώσει γι΄ αυτούς

θα σκοτεινιάσει για μένα.
















αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους


Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014


moN_kouL: γιατί σα φάντασμα στους δρόμους τριγυρνάς





πεινα εξαγνισμου και διψα ευφροσυνης
να ζησω ζω εχω ζησει 
αμετρητες ζωες ως τωρα
που με παιρνουν στο κατοπι τα βραδυα
σαν αδεσποτα μεχρι την εισοδο
και εγω ανεβαινω 
πεταω βιαστικα τα κλειδια
αναβω ενα τσιγαρο στα σκοτεινα
απολαμβανοντας
δυο γεννησεις και τρεις θανατους
με ρυθμο
τρεις μεταμελειες ανα τζουρα
οι φλεβες του ποταμου
βαρανε μες στο κρανιο σου
και ανασαινεις τεχνητα 
γιατι αλλιως δε γινεται
δεν ειναι και λιγο 
να συνειδητοποιεις 
πως φευγουν τα ποταμια
γυριζουν στο φεγγαρι


شبح














αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους


ΒήταΛάμδα: «στις καλύτερες τιμές της αγοράς»





κοντέινερ αρχιτεκτονική
κουτάκια μέσα σε κουτιά
απάνω σε επίπεδα
τριπλά διπλά
αν είσαι της αδρεναλίνης κεκλιμένα
αν είσαι της ισορροπίας μετρημένα και ισόπλευρα
σκαλιά κουτιά
τραπεζερί παύλα κρεβατοκάμαρα
φωτιστικό δαπέδου αναπτήρας
μοκέτα από ζωντανό γρασίδι
κοκκινωπά, γαλάζια και κίτρινα
σε πόλη
σε χωριό
στους πάγους 
στην έρημο


κοντέινερς ξενοδοχεία
κοντέινερς βε-σε 
κοντέινερς γραφεία ενοικιάσεως οχημάτων
κοντέινερς γκαράζ
κοντέινερς γκουρμέ εστιατόρια 
κοντέινερς πολυεπίπεδα χωράφια καλλιέργειας κρόκου
κοντέινερς καμπίνες αναψυχής 
«δυο βήματα απ' το καταφύγιο της πελώριας αρκούδας Γκρίζλυ»
κοντέινερς σπιτόδεντρα 
- βιντάζ καβάντζα για νεογονείς καπιταλίστας -
κοντέινερς θεατρικές σκηνές 
- απόλυτες, ποστμοντερνέ περφόρμανς 
με ουρλιαχτά 
ελέκτρο συνθ 
φωτιά σε τρίχες εφηβαίου 
και μονολόγους 
κωφαλάλων 
αυτοδίδακτων 
περφόρμερ 
υπό την καθοδήγηση 
ακαδημαϊκών 
διανοούμενων 
διακορευτών


κοντέινερς κουτούκια 
κοντέινερς μπουζούκια
κοντέινερς ινστιτούτα Ράτζα γιόγκα
κοντέινερς φιλοξενίας καταστροφόπληκτων
κοντέινερς φιλοξενίας θυμάτων τράφικινγκ
κοντέινερς ως χαφ-γουέι χάουζ
κοντέινερς μπουρδέλα


κοντέινερς 
του μέλλοντος
αβαρή 
διάφανα
περιέχοντα οξυγόνο
«στις καλύτερες τιμές της αγοράς»


κ
ο
ν
τ
έ
ι
ν
ε
ρ
ς










από το oh oh hair











αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους