Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014


όνειρο μικρής χώρας




Κάθε πρωί ξυπνούσε, σηκωνόταν, νιβόταν, έψηνε καφέ, έτρωγε κάτι κι έβγαινε στο περιβόλι έξω απ' το σπίτι. Όταν σουρούπωνε γυρνούσε κι έπιανε το βιβλίο. Το άνοιγε στην ίδια σελίδα, στην 106. Διάβαζε:


Η μικρή χώρα έχει λίγους κατοίκους. Δεν χρειάζονται εργαλεία και όπλα. Δεν ταξιδεύουν μακριά. Ζουν και πεθαίνουν στα όριά της. Ίσως υπάρχουν καράβια και άμαξες, θώρακες κι άρματα, όμως εκεί δεν τα έχουν ανάγκη. Οι κάτοικοι ξέρουν να δένουν κόμπους τα σχοινιά, έχουν αγνή τροφή, ρούχα απλά και όμορφα, σπίτια ειρηνικά, ευτυχισμένες σχέσεις. Είναι τόσο κοντά οι χώρες οι γειτονικές, ακούγονται οι σκύλοι και τα πετεινά. Όμως δε νοιάζεται κανείς. Οι άνθρωποι εδώ ζουν και πεθαίνουν ήσυχα, δίχως να έχουνε δοσοληψίες...


Έπεφτε στο κρεβάτι, κοιμόταν, ξυπνούσε και ζούσε πια στη χώρα τη μικρή, του Λάο - Τσε. Στο περιβόλι δεν ήταν μόνος, βοηθούσε ο ένας τον άλλο, είχαν κοινά εργαλεία, όσα μάζευε του περιβολιού τα μοίραζε τα πιο πολλά γιατί του περισσεύανε αφού όλοι μοίραζαν ό,τι βγάζανε κι έτσι δεν του έλειπε τίποτα, είχε κρασί κι ας μην είχε αμπέλι, είχε και μπόλικα κούτσουρα για το χειμώνα. Τα βράδια πλάγιαζε νωρίς, ξυπνούσε κι ήταν πάλι αλλιώς. Όσο κι αν ήθελε ν' απαλλαγεί, ο τεχνικός πολιτισμός είχε οριστικά νικήσει. Εκτός αν κοιμόταν, αν ήταν όνειρο κι ήταν αλήθεια αυτό που νόμιζε ότι ονειρευόταν. Το έζησε άραγε ποτέ κανείς αυτό; αναρρωτιόταν. Μα, μήπως αυτό είναι το λάθος; Να έχεις την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να το ζήσεις; Μπορεί να είναι μετέωρη η ουτοπία; Να είναι η ελευθερία χαρισμένη, όπως στον κήπο των πρωτόπλαστων; Ελευθερία, σκεφτόταν, είναι να επιλέγεις απ' όσα μπορείς να επιλέξεις. Ή να μπορείς να μην επιλέγεις. Ελευθερία είναι να διαλέγεις τον δρόμο. Μα και να τον διαλέγουν κι άλλοι. Να αρνιέσαι και να γελάς. Να παίζεις τις χορδές και να μην σκέφτεσαι. 


Ξυπνώντας διαρκώς μέσα σε όνειρο, ήταν αδύνατο να καταλάβει αν κοιμόταν ή αν ήταν ξύπνιος, αφού κάθε φορά ξυπνούσε και το πριν ήταν όνειρο, αλλά, τι στο διάβολο, αν αυτό δεν τελειώσει ποτέ, θα ζει για πάντα στην αβεβαιότητα, σκεφτόταν χωρίς να ξέρει αν σκεφτόταν στον ύπνο ή στον ξύπνο, ώσπου άρχισε να πιστεύει πως ή είχε πεθάνει ή είχε τρελαθεί, ένα από τα δύο, πάντως ούτε κοιμόταν ούτε δεν κοιμόταν, αφού κάθε φορά ξυπνούσε μέσα σε όνειρο, όπως καταλάβαινε την επόμενη φορά που ξυπνούσε. Απλώς δεν ήξερε ποτέ αν το όνειρο συνεχιζόταν ή είχε τελειώσει, γι' αυτό και αντικατέστησε τελικά τις δύο εκδοχές με τις άλλες δύο, της τρέλας και του θανάτου. Τρελός ήταν, αναμφίβολα, πεθαμένος όμως δεν ήξερε αν ήταν, αφού δεν ήξερε πώς ήταν να είσαι πεθαμένος. Εκτός αν ήξερε πια. 


Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014


ότανυχτώνει



όταν νυχτώνει λύνονται τα γόνατα 
μυρίζουνε σκοτάδι οι κατσαρίδες 
λύνονται οι λέξεις κάθε τους ήχος 
ξενιτεύεται πρωί να φτάσει στην πατρίδα 
όταν νυχτώνει οι ερωτήσεις γίνονταιωρήσεις 
δεν απαντά κανείς οι γλώσσες ναυαγούν 
βγαίνουν από τα στόματα καρτέρι 
τι λέξεις να κουστούν 
ταυτιά βουίζουν στις νυχιές των ουρανών 
όταν νυχτώνει τα πλήκτρα εγκαταλείπονται
αρχίζουνε τα δάχτυλα να ψάχνουν 
καταφύγιο όταν νυχτώνει 
στο ράφι ο βούδας πέρδεται γλυκά
ο μολυβένιος στρατιώτης ξεθαρρεύει
σκουλήκια βρόχινα εντοπίζουν χαραμάδες
η σκόνη κείτεται στους πόρους του χαρτιού
για πάντα όταν νυχτώνει
τα δίκτυα νασαίνουν το φορτίο
τούμπανα μάτια πλημμυρίζουν δεν θωρούν
νύχτα ως το χάραμα οι ώρες ιστορούν
μύθους για τέρατα στους λόφους 
της αγρύπνιας




Munch-Moonlight-Paintingdb







δεν αγρυπνώ ποτέ
μόνο ντοπέ



FACTmagazine



Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014


κουτιά


Σε πόσα κουτιά χωράει μια ζωή; Σε αμέτρητα. Ξεκινάει μέσα σ' ένα κουτί μαιευτηρίου και μέσα σ' ενα κουτί τελειώνει, νεκροταφείου. Οι κατασκευές είναι απλές ή πολύπλοκες, ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες του υπόκουτου, εκείνου που θα υπαχθεί κάθε φορά στο κουτί. Μέσα εκεί θα χρησιμοποιήσει άλλα κουτιά, θα εγκουτίσει, ή θα εγκιβωτίσει όπως το λένε, θα αποκουτίσει, θα ξεκουτίσει, κιόλας. Πρόκειται για παραλληλεπίπεδα. Κάποτε με ίσες μεταξύ τους ακμές, τότε πρόκειται για κύβους. Αν ψάξεις στη φύση δεν θα βρεις κουτί. Όμως οι κουτοί τα χρειάζονται. Ο λόγος είναι πρακτικός. Σωστή στήριξη, εξοικονόμηση χώρου. Κτίρια, διαμερίσματα, δωμάτια, έπιπλα, αντικείμενα, ένας κόσμος κουτιών, ένας κόσμος κουτών. Το κουτί βγαίνει από το κυτίον, ενώ ο κουτός από τον κοττό, το κουτό κοκοράκι σε κοτέτσι - κουτάκι. 

Μέσα στα κτίρια - κουτιά μετακινούμαστε από κουτί σε κουτί. Τα κουτιά - δωμάτια, αίθουσες κλπ - επικοινωνούν. Βγαίνουμε από το κουτί κτίριο για να κατευθυνθούμε μέσω κινούμενων τροχοφόρων κουτιών σε άλλα κουτιά. Σπίτι - δουλειά. Και διασκέδαση εγκιβωτισμένη. Τα γωνιώδη και αγωνιώδη κουτιά που μας περιβάλλουν συνδέονται με σωλήνες που, χωρίς γωνίες, επιτρέπουν τις ροές. Εισροές ύδατος, εκροές αποχέτευσης. Οι ροές συνεχίζονται από και προς τα εγκλωβισμένα σώματα. Καθώς ζούμε εκπαιδευμένοι και κοινωνικοποιημένοι στην έγκουτη ζωή και στους περιορισμούς των εισροών και των εκροών μας, οι προσπάθειες να εξηγηθούν οι συμπεριφορές μας με τη μελέτη άλλων ζώων μέσα σε κουτιά, έχουν γνωρίσει επιτυχίες. Ο Skinner με το περίφημο για κάποιους κουτί του έδωσε κάποιες εξήγήσεις για τις ανθρώπινες προλήψεις. Έμεινε τόσο ικανοποιημένος που στο τέλος έφτιαξε ένα κουτί και για τη μικρή του κόρη






Αν κάτι είναι καινούριο είναι, λέμε, του κουτιού. Κι αν είναι παλιό πάλι του κουτιού γίνεται. Καταχωνιάζεται μάλλον για πάντα σε κουτί. Η εκκαθάριση γίνεται από τους κληρονόμους των κουτών. Οι ίδιοι, αν και κατά βάθος ξέρουν ότι δεν θ' ξανανοίξουν το κουτί των αναμνήσεων, το φυλάνε. Οι άλλοι συνειδητοποιούν στο λεπτό πόσο άχρηστο είναι. Εκτός αν κατέχονται από κουτομανία ή είναι αλιείς αναμνήσεων, αναμνηστικών μάλλον. Η Μιράντα Παπαδοπούλου αναρωτιόταν αν θα χωρούσε στο κουτί που της έφτιαξε ο καθ' ου η ποίησή της. Και η Feetundertable άντεχε δια της γραφής την εκμηδενιζόμενη εν κυτίοις επαφή μετά τον πανικό μιας ιλιγγιώδους μετακόμισης. Μετακομίζω, κατά Georges Perec και κατά τη μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη:



Αφήνω ένα διαμέρισμα. Αδειάζω τη γωνιά. Ξεκου-μπίζομαι. Παίρνω δρόμο. Παίρνω πόδι. Παίρνω τα μπο-γαλάκια μου.
Καταγράφω τακτοποιώ ταξινομώ ξεσκαρτάρω
Διαγράφω πετώ διώχνω
Σπάω
Καίω
Κατεβάζω ξεκολλώ ξεκαρφώνω ξεβιδώνω ξεγαντζώνω ξεκρεμώ
Αποσυνδέω αποσπώ αποσυναρμολογώ κόβω τραβώ διπλώνω κόβω
Τυλίγω
Συσκευάζω αμπαλάρω δένω ζώνω σφίγγω εγκιβωτίζω στοιβάζω μαζεύω συσσωρεύω προστατεύω σκεπάζω καλύπτω κουκουλώνω
Επωμίζομαι φορτώνομαι σηκώνω
Σκουπίζω
Κλείνω
Φεύγω



































Το μαύρο κουτί 
του περασμένου 
Αύγουστου 
αποκαλύπτει το λάθος. 
Η περιδιάβαση 
σε άλλους στίχους 
ήταν φορτίο βαρύτερο 
από αυτό 
που ξεφορτώθηκα 
προσωρινά. 
Μπλογκοζωή, 
μπγλογκόκοσμε 
και μπλογκοκοινωνία.