Δημοσιεύθηκε στη Bibliotheque
στις 2 Δεκεμβρίου 2018
του μαλλαρμέ η σκέψη
ότι στους στίχους διορθώνονται
της γλώσσας τα ελαττώματα
με τρώγει απόψε που
παιδεύομαι να γράψω
σε α γα πώ
το γα
η πιο βαριά η συλλαβή
βγαίνει από γάζες γάλα και γαμήσι
χώνεται στο χαρτί στον χάρτη χάνεται
χύνεται ανακατεύεται στη γάστρα
τον γάμο μας αγάλι γαληνεύει
λιώνει το κάπα στης γαζίας τ α γκάθια
απλώνει ουρανό με κίτρινα σφαιρίδια χάδια
έπειτα να
το πω
εξόγκωμα του λέγω λέγε
το α
που άλογο στριφογυρνά
το καβαλάς και φεύγεις
γυρνάς μικροσκοπίζεις με
στη χούφτα σου χορεύω ενώ
οι άλλες λέξεις όλες
διεκδικούν το σώμα σου
τα μπούτια σου επί παραδείγματι
τα διεκδικούν η γέφυρα η αποκοτιά
η μέγγενη ο προορισμός το καθεστώς
η πίστη η ευχή το χελιδόνι
η ανυπομονησία η ξενιτιά
λέξεις χιλιάδες να ονοματίσουνε
τα μπούτια σου παλεύουν
και τι θαρρείς πως
είναι υπόθεση εύκολη να γράφω
σε α γα πω
τι εντύπωση ο στίχος
ο βραχύς
πονά η στιχουργική
εσύ λες αγαπάς και τέλειωσες
μα εγώ σε α γα πω
μπροστά σε όλον
τον κόσμο
 |
| Vitoria Duarte |
