με το ΑΝ και με το ίΣΩς

αυτό που χρόνια καρτερείς
δεν θα σε περιμένει
αν μια στιγμή το φανταστείς
ν' αρχίσει να φυραίνει

αν με το αν φτιάχνεις σκαριά
για μακρινά ταξίδια
στρώνεις με την καρδιά βαριά
της μοίρας σου στρωσίδια

με το αν και με το ίσως
έγινε ο σεβντάς περίσσιος
με το ήττον ή το μάλλον
έγινες σεβντάς των άλλων

μιας ώρας δρόμος ως εδώ
μπρος στου γκρεμού τη χώρα
σιμώνω λίγο για να ιδώ
αλλά δεν παίρνω φόρα

αν κάνεις πίσω χάθηκες
αν έρθεις μπρος γλιτώνεις
αν όλα τα αν σιχάθηκες
με ίσως μην τα θολώνεις

με το άν και με το ίσως
έγινε ο σεβντάς περίσσιος
και τα μάτια σου τα υγρά
στέλνουν σήματα λυγρά

κουφές χορεύτριες σκιρτούν
στης μουσικής τη ρότα
με τις φωνές που αντηχούν
αναγαλλιάζουν πρώτα

κι ύστερα πιάνουν το σκοπό
που ακούει μόνο η ψυχή τους
αλυσσοδένουν το θυμό
τον σφίγγουν στο κορμί τους

με το αν και με το ίσως
έγινε ο σεβντάς περίσσιος
απ' το ζάλογγο στ' αρκάδι
των φιλιών σχισμένο υφάδι