Έσονται

Όλοι ολολύζουν κι ολοφύρονται
κι ολόκληρο τον κόσμο αν τους διέθετες για εκδούλευση
θα έλεγαν όχι δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή
δεν είναι η κατάλληλη στιγμή
ίσως κάποιαν άλλη φορά ίσως αύριο
ίσως μεθαύριο πάντως όχι νωρίτερα από αύριο γιατί
σήμερα δεν γίνεται ολοφυρόμενοι δεν
υπάρχει περίπτωση να ενσκήψουν στο αγχώδες πήγμα των ορυγμάτων
μιας εν τάχει επικής επόλαυσης.

Όλοι κραυγάζουν σαν άλλοι οπαδοί της υστερίας της ημέρας της κρίσης
ήτοι ένοχοι της απλής κλίσης απλών ονομάτων όπως
κόστος βαρύτης ασπίς κρότος μόχθος λοστός αφιόνι ρίγος αλήθεια
πτήση κρίση φύση φυσιοκράτης κραταιός φαιός κλπ.

Όλοι απορούν για το φέγγος της υπόρρητης νύχτας
όπως αυτή σκιαγραφήθηκε ανόρεχτα
κι όμως απολαυστικά από τους κουτεντέδες της εικόρασης
και τους φανφαρόνους της μυθοκλασίας.
Αλίμονο ψελλίζουν κι απορούν δια τον ρούν
του ποταμού ζωροάστρη μιας ανατομής όψεως κατόψεως και ανόψεως.
Ας όψονται.

Σύντομα θα λογοδοτήσουν στης αιωρούμενης φόδρας τον όλεθρο
όπως του ράφτη του πολύπειρου το λάθος
όπως το ρεζίλεμα στη βεγγέρα των χνώτων.

Ας κλάσουν τον άρτο το ψωμί του παπά
την πολλοστή βρώση των πάνδεινων και μεγαλοπρεπών ονύχων της σήψης.

Ταμπουρωθείτε.
Έσονται πρώτοι.