σιωπή υπάρξεως

Μας περιμένουνε απόψε
οι Σωφρονίου.

                Ξέρω:

Να μην ενδώσω
σε πολιτικές μοχλεύσεις.
Να μην ειρωνευτώ. 
Να μην αχλαπακιάσω.
Να μην οίνο ρευτώ.
Να πίω σαν σπουργίτι.

Ο Σωφρονίου θα με ταράξει, ξέρω. 
Η σύζυγος θα σπα ναζάκια
με τη γάμβα. Καθώς τον οίνο 
θα εκχύνει. Πρίνα στηθούν κρεμάλες, 
της βεγγέρας, για τους άπλυτους.
Οι Σωφρονίου απεχθάνονται τη βρόμα. 
Ελέγχουνε τον ίδρωτα πολύτως.

Μιλούν τη γλώσσα της αλήθειας
οι Σωφρονίου, παχαίνοντας
ανασφαλώς το λου. 
Μισούν τους άλλους.
Πού τα βρήκαν τα λεφτά. 
Απλώνουν τις αρίδες 
σε ανάπτυξη. 
Αγάλλονται στη διόγκωση, τερατωδούν, φωνάσκουν: 

τούμπα - τούμπα - τούμπανο! 

feeding-community

Στους Σωφρονίου απόψε θαν ωραία.

Λέω να πιω, να πίω, να πιω σο πάει.

Θα δειάσω τον γιομάτον αμφορέα.

Έτσι έχει μάθει 
η ύπαρξίς μου 

να σωπάει.

Ω! υγιής του οίνου μου ζέσις, απομακρύνεις

πάσαν ψυχράν επιρροήν. Φθόνου ή καταισχύνης,

ή μίσους, ή διαβολών, δεν με εγγίζει κρύο·

                            δότε να πίω.

                                            Π. Κ. Καβάφης