έμαθες πια η αποτυχία πως λυτρώνει
από των στόχων ξεπροβάλλει την κοπριά
τη συντριβή σαν μάνα την περιμαζεύει
τη στήνει όρθια να της χώσει μες στο στόμα
με κουταλάκι τη γλυκιά παρηγορία
η νίκη ξέρεις θα ήτανε μαρτύριο
τα κίνητρά σου θα τα ξέσκιζε η λάμια
και την καρδιά σου θα βασάνιζε στους χτύπους
και το στομάχι σου που θα σε δίπλωνε ώρες
και το άντερό σου που σα φίδι θα χτυπιόταν
όταν θ α μόλαγες το ποίημα στεντορείως
και τον αυχένα σου βαρύν από το στέμμα
και τα ματάκια τα στεγνά τα μαραμένα
πάντα θα λιώνανε στον ύπνο δυο δεσμώτες
θα τ α λυσόδεναν οι προκομμένες μύγες
που τον καθένανε ιώβ τον προσμετρούνε
και ζουζουνίζουνε στα τρύπια κόκαλά του
κι όλα τα όνειρα που θάχες αποκούμπι
θα τα τυράνναγε κι αυτά η επιτυχία
τα έχει αυτά κι άλλα πολλά
σκατοστοιχεία
απότυχες και σώθηκες καημένε
ήρεμα πια κοιμήσου κι ονειρέψου
πως πριν εκκίνηση βαρέσει το μπιστόλι
την πλάτη γύρισες και πήγες στα μπιλιάρδα
κι αφού το γλέντησες σε φέραν πίσω λιάρδα
 |
| Denis Sarazhin |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου