έΤΣΙ που Λές

...

Έτσι που λες.
Ο πανδαμάτωρ χρόνος, ο περίγελως, ο πόρνος.

Δεν αντιστάθηκες
Η αντίσταση θα ήταν
βάναυση. Για σένα.
Αφού η ώρα βασάνιζε τα λεπτά
Ο δήμιος δάνειζε το τσεκούρι
Ο κύλινδρος ισοπέδωνε τα χαρίσματα
Η φύση παραμόνευε τον οίστρο
Ώσπου στέρεψε η παιδιόθεν αίγλη
Στέγνωσε η κίβδηλη αγωνία

Έτσι που λες.
Ο πανδαμάτωρ χρόνος, ο αλήτης, ο τιποτένιος.

Τώρα,
όπως τα κατάφερες…

Αλλά, τι να σου πω;
Τι θ’ ακούσεις;

Μόνο η σιωπή να σκέπαζε τους βέβηλους
Να κάθονταν η στάχτη
Ν’ ανασαίναμε