Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

αυτόματη αλεξία εν πλω



δεν είναι πάντως εύκολο να το ρυθμίσεις
να είναι εύκολες οι απτές μεταρρυθμίσεις




Σκαρφάλωσα σε λέξεις σαν ανόητος τόνος παρατονίζοντας την προφορά των πιθανών συλλαβιστών της λεξιμαργίας και δεν τολμούσα να κοιτάξω το κενό ανάμεσά τους ούτε την άβυσσο των υποσχέσεων που συνέθεταν σαν προεκλογική παπαπαπαπα.

Ταπεινώθηκα σαν ατζαμής πυραγός όταν φωτιές λιώσαν το φλογερό ιδιολεκτικώς κομπόδεμα των συλλαβών που συλλαμβάνουν συλήσεις σιλό σιλκ-κάτ σιλσίλια  παπαπαπαπα.

Ταπεινώθηκα ναι δεν ήξερα συλλάβι ούτε κολύμπι και πνίγηκα σαν στεριανός της στέρνας ταπεινωμένος ταπεινωθείς ταπί  παπαπαπαπα.


να προτεθεί η ήπειρος των φόνων
των κρόνων η απρόθυμη πορδέλα 
να το κυλίσει κάθε πρόθημα των πόνων
την κάθε ασπίδα που τη φράζει μ ένα έλα
την αμπολή των ιδεών σε ρου μανίες
σε κανονιοβολισμών εμπιστοσύνη
σαν άδολη και περιπαιχτική με γιάλα
ελπίδα πότιστη τρεμώδη σωφροσύνη




Μανία του ρου τέρψη του ορού του εμπλουτισμένου τονισμένες πολυσύλλαβες κουτρουβάλες. Μανία του ρου. Του ρου μανία.  Παπαπαπαπα.


εν όσω τα χαρτιά θ' αγωνιούν για μάτια
για σπίρτα θα πειστούν να στρέψουν οι σελίδες 
του μάη τις κόνξες να γευτούν γέροντες μόνοι
του μάη να καταργήσουν ίλιγγους τα ύψη
του μάη να ξετρυπώσουν των χυμών πηγές
στα κεραμίδια στους αυχένες στα πηγάδια
στα εμπορεύματα στων πάντων την ευφράδεια




     Παπαπαπαπα. 

θα πει περωκεάνιο βαρκούλα και σχεδία
με πάνα παν οι διάφοροι οι φοβικοί με δία





στης αλεξίας τη βροχή οι λέξεις στραμπουλάνε
τις συλλαβές και μπλέκονται και παίρνουν όλες τόνο
καθώς τα σήμερα τα χθες για φρέσκα τα πουλάνε
ζουμιά πο κότες και γριές εντέλει δεν γλιτώνω


ένα παλιό νιστόρημα μια πατηλή στορία
τις λέξεις όλες μάζεψε για να τις φχαριστήσει
που στείλαν την αφήγηση ξανά σε υπερορία
για κάθε της προξένημα κυρίως για τη στύση




Misfit52687138





4 σχόλια:

  1. Εδώ, νομίζω, εκφράζεται ο εν τέλει κρόνειος χαρακτήρας του γαλλικού υπερρεαλισμού που ακολουθεί ο Εμπειρίκος: μέσα από την αυτόματη γραφή και τη ζωγραφική θυσιάζει αμείλικτα εκείνη τη φόρμα που εγγένειά της είναι η μηχανικότητα...

    http://www.youtube.com/watch?v=ZjSmfBWBFGI

    Προσωπικά, θα έλεγα ότι μου ταιριάζει περισσότερο ο De Chirico και ο Εγγονόπουλος...
    Tην καλημέρα μου!
    φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ. Νομίζω ότι την επόμενη φορά θα κλείσω με τον 5ο τόμο του Μ.Α.

      Διαγραφή
  2. :)
    Αγαπημένος ο Εμπειρίκος, δε λέω, αλλά κυρίως για λόγους συναισθηματικούς (μακρινή καταγωγή το νησί...).
    Μήπως και το μυστήριο του Πανός δεν έχει προσληφθεί διαφορετικά ανά τις εποχές και τους τόπους;

    Άλλωστε ο μύθος και η ποίηση, πέρα από οποιαδήποτε ιδεολογική συνάφεια, βαθαίνουν τις λειτουργίες ταυτότητας και μνήμης, σύνθεσης πρωταρχικών θραυσμάτων και αναγνώρισης της ουσίας...
    φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή