Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014


στο χτύπο του χάους
στο σφυγμό του κενού



Ο κόσμος αργά· τα πράγματα αφιμένα στο πάει τους· να δημιουργούνται οι ορίζοντες· να γεννιέται ο χρόνος· οι τόποι, οι εποχές να πηγαίνουνε. Ξέρετε πώς περπατάνε στη γη; να, πηγαίνουν· τίποτ' άλλο πηγαίνουν σε προϋπαντάνε τα όρια σε ακολουθάνε οι δρόμοι κι' οι πολιτείες - οι πολιτείες - σου τραγουδάνε βαθειά. Έχει ένα χτύπο το χάος· έχει ένα σφυγμό το κενό· και μόνο οι ώρες σωπαίνουν·  και μόνο οι καιροί δε μιλούν. Η αιωνιότη σε κυτάζει και σκέφτεται· τα πλάτη, οι απόστασες, είναι αφιερωμένα στο βάδη σου·  αναθυμιάζει μ' ευλάβεια κάτ' απ' το βήμα σου η γη. 

Έτσι πάνε·  όλα ίσα και ντρέτα·  άκρη άκρη στις σιδερο-τροχιές, στα ποτάμια, άκρη - άκρη στους ωραίους γυλούς· πάνω δημοσά κι' όλο κάμπο· δεν ανεβοκατεβαίνουν οι δρόμοι, δεν παν οι στράτες λοξά· για σένα δεξά ή ζερβά να διαβαίνουν τα όρη, να εξελίσονται οι θάλασσες·  ή καμπύλη, ή ευθεία, κι' ο κόσμος αργά·  η αιωνιότη πιστώνει. Η φυγό-κεντρη δύναμη ας είναι ένα παραμύθι των κύκλων, και μόνο μια γραμμή κατακόρυφη νάσαι συ στις στροφές·  έτσι· όπως πάνε οι δρόμοι μονάχοι τους, όπως στέκουν τα βράχια.  











Μ' ευλάβεια η γης ν' αναθυμιάζει
κάτω απ΄τα βήματα που μοναχά τους πάνε.
Τα όρια να φτάνουν και να μοιάζει
πως στο κενό μ' ένα σφυγμό τα χάη σπάνε.

Ίσα και ντρέτα, άκρη  νάκρη κι αφημένα
όλα στο πάει τους, το χρόνο να γεννάνε.
Σωπαίνουν οι ώρες· με προσμένουν τάφοι μένα
να τους στολίζω νύχτα ή μέρα · ό,τι και νάναι.

Αργά ο κόσμος. Ως αργά στις πολιτείες
να τραγουδάνε στα βαθειά τους τα λαγούμια.
Μονάχοι δρόμοι· να πιστώνει η αιωνιότη.

Αργά τ' αλάνικα τ' αστέρια σ' αλητείες
να καμαρώνουν τα δικά τους τα σουσσούμια.
Μπορεί να υπάρχω; Δεν υπάρχει βεβαιότη.





14 σχόλια:

  1. Ω!
    Εχθύπησες ευαίσθητην χορδήν/
    μαυτό το θείον το τραγίν/
    καθότιν σε μιαν διάστασην αλλοτινήν/
    είν' κερασφόρ' οι εδικοίμ οι οφθαλμοίν/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. το κέρατό σου το τράγιο, ενόφθαλμε (που μακάρι να είχες στο κεφάλι κι όχι στο μάτι)!

    Ταμίστας, συνεχώς παραπονιούνται εις την τελική μόνο οι θύτες και αδειοσύνες όπως ο Σίσυφος...
    τα θύματα δεν έχουνε καιρό... μόνο που επειδή είμαστε αιώνιοι παίδες, ανανέωση του αίματος βλέπεις, μας ζηλεύουνε ρε γαμώτο και μας αγαπάει μόνο ο θεός!
    κατάρα κι αυτή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μεσιέ Tamistάs, σιβουπλέ, σερβίρετε τον ανώνυμο κανένα chai ...ή μάλλον όχι όχι chai, τίποτις σε έγχυμα κάποιας χαλαρωτικής δρόγης θα επρότεινα, ανασθατωμένον τον εβλέπω. Το συνοδευθικόν αιμοεμβαφτισμένον μπισχοτάκιον το αναλαμβάνω εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μμμ.. Εύμορφη κερά η Ειρήνη! Ενίοτε δε, η μυδρίασις των κερασφόρων ομαθιών μου τυγχάνει να τέρπεται από τη Μην. Ευπρόσδεκτοι λοιπόν οι ομοτερπόμενοι στο δικό μου σπίτι δια τον από κοινού θαυμασμό αυτής. Κερνάω έγχυμα βαλσαμόχορτου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενόφθαλμε, πώς μ' αρέσει - πώς μ' αρέσει όταν οι άνω και κάτω λοβοτομημένοι γίνονται κατήγοροι του Στάλιν...
    (έτσι διασκεδάζω εγώ με τη θυμοσοφία της κτηνωδίας...και ουχί μόνον...)

    Ταμιστάκο, οι παρτούζες γι' αργότερα, τώρα έχουμε πόλεμο, αγόρι μου χρυσό :)


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υποψιάζομαι ότι κάτι προσπαθείς να πεις αλλά δε δύναμαι να συμπλεύσω καθότι απολιτίκ και αμβλύνους γενικότερα. Ωστόσο, κατά έναν περίεργο τρόπο έκανα κάποια σύνδεση με τον ...Αντωνάκη και θυμήθηκα ότι έπρεπε να διορθώσω κάτι παλιοκώδικες.

      Διαγραφή
  6. Α, τι θεάρεστο έργο! και πόσο μεγάλη η συμβολή σας στην Παπαρολογία... έχετε και ειδικότητα στις παραχαράξεις! (ποιος Αντωνάκης καλέ; μήπως κατά Μάρω Κοντού; :)))
    Όμως σας έχω ξαναπεί ότι σας σέβομαι, αλήθεια.. Πατάμε επί βασιλίσκων , πτωμάτων κλπ και σεις καθαρίζετε τον τόπο, λίγο είναι αυτό;
    Τ., πάντοτε ειρήνη με τους μεταφυσικούς συνεργάτες μας!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χα χα χα! Είσαι διασκεδαστικός ανώνυμε! Ωστόσο, στο είπα και παραπάνω, δεν υπάρχει σύμπλευση. Κάτι μπερδεύεις.. Στο paparology ομολογώ όμως ότι έπεσες μέσα. Δια τα υπόλοιπα.. σηκώνω τα αμβλύνοα κέρατα ψηλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν μίλησα για σύμπλευση...μια λεπτή κλωστή μας χωρίζει, αλλά μας Χωρίζει...απλά διακονείτε κι εσείς ως ιδανική λεκανατζού τον συμπαντικό νόμο...μην επαίρεσθε και μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε... η "αμβλύνοιά" σας (με άπειρα εισαγωγικά), τοις πάσι γνωστή...
    και για να τελειώνουμε εδώ σας αφιερώνω κάτι που δένει ταμάμ με την παραμύθα σας αλλά και με το ποίμνιό σας...
    http://www.youtube.com/watch?v=DEBT15dJdk4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κυρίες και κύριοι, κοσμίως παρακαλώ. Βλέπω ότι δεν δώσατε τη δέουσα σημασία στον σύνδεσμο του φίλου μου Νοσφεράτου, απ' όπου:

    ετσι π’εγκλωβιστηκαμε στον ιδιο μας τον μυθο
    στεκομαστε αιωρουμενοι σαν του Magrit,το λίθο

    Δεν καταλαβαίνω για τι μαλώνετε. Υποθέτω ότι γνωρίζεστε από αλλού.
    Επίσης, υποθέτω ότι η συζήτηση αφορά εσάς και μόνον.
    Όχι, βέβαια, τον Σκαρίμπα ούτε και μένα τον φτωχό.
    Εξαφανίστηκε και το Πράσινο (Βιολογικό) Τσάι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έχεις δίκιο μεσιέ Tamistάs, με το παρντόν. Μα γι' αυτό κι εγώ ο καψερός παραπάνω επροσκάλεσα στο καταγώγι μου τους ..ομοτερπόμενους, επειδής υπέθεσα ότι η συζήτηση θα ξεφύγει αλλούνταλλού. Εξκιουζεμουά και καλή σας συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. T., ξέχασα να σου πω, φοβερό το τραγούδι... πάει όμως το μπουλγαρί εδώ και καιρό...λόγω κρίσης
    (και ότι δεν θα επανέλθω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή