οι στίχοι μου είναι η ανικανότητά μου [φωνή με μπικουτί]

Εγώ που 'μαι μεθυσμένος από την αδικία του κόσμου...
- Ο θεϊκός κατακλυσμός και το ξανθό μωράκι νεκρό να επιπλέει στα νερά, 
εγώ, που στην καρδιά μου η αγωνία των άλλων είναι μάνητα,
κι η απέραντη ταπείνωση να υπάρχω μια αγάπη αμίλητη - 
εγώ, ο λυρικός που κάνω φράσεις γιατί δεν μπορώ να κάνω μάγια, 
εγώ, το φάντασμα του λυτρωτικού πόθου μου, παγωμένη ομίχλη - 
δεν ξέρω αν πρέπει να κάνω ποιήματα, να γράφω λέξεις, γιατί η ψυχή - 
η αναρίθμητη ψυχή των άλλων υποφέρει πάντα έξω από μένα.


Οι στίχοι μου είναι η ανικανότητά μου. 
Ό,τι δεν κατορθώνω το γράφω. 
Κι οι διάφοροι ρυθμοί που επινοώ παρηγορούν τη δειλία μου. 


Η ανόητη μοδίστρα που τη βίασαν ξεγελώντας την, 
ο πλασιέ ποντικός που τον πιάνουν πάντα απ' την ουρά, 
ο ευημερών έμπορος σκλάβος της ευημερίας του, 
- δεν ξεχωρίζω, δεν εξυμνώ, δεν □ - 
όλοι τους είναι ανθρώπινα ζώα, που υποφέρουν ηλιθίως. 


Όταν τα νιώθω όλα αυτά, όταν τα σκέφτομαι όλα αυτά, όταν λυσσάω για όλα αυτά,
σπάω την καρδιά μου μοιραία σαν τον καθρέφτη, 
κι όλη η αδικία του κόσμου είναι ένας κόσμος μέσα μου. 
Καρδιά μου λέμβος, καρδιά μου □, καρδιά μου βάθρο - 
όλα τα εγκλήματα διαπράχθηκαν και πληρώθηκαν μέσα μου. 


Ανώφελο κλαψούρισμα, ανθρώπινο μελόδραμα των νεύρων, 
μεθύσι αλτρουιστικής δουλοφροσύνης, 
φωνή με μπικουτί που κλαίει στην έρημο ενός τετάρτου ορόφου αριστερά...

pntrst

από την ενότητα    

Ο μεταφυσικός μηχανικός (1923 - 1930)   

στο    

Fernando Pessoa   

Τα ποιήματα του Άλβαρο ντε Κάμπος    

μετάφραση Μ. Παπαδήμα    

Gutenberg, 2014    

Το σύμβολο  □  υποδηλώνει χαμένο κείμενο. [Μ.Π.]    

ακούσια συμμετοχή:

Μ. Φριντζήλα σε παραδοσιακό της Πάτμου

[από "τα ζωντανά" του Θ. Παπακωνσταντίνου και των Λαϊκεδέλικα - 2004]

ανίκανε στιχόπληκτε

ανίκανε σε τι χώρα ζεις

ανίκανε στιχομανή

ανίκανε στιχορραγείς