ήπιε καφέ
και διάβασε ξανά
και διάβασε ξανά
κι έφαγε κάτι κι είπε
να συγκριθεί με στίχους
το μπόι να ισιώσει να τραβήξει
με το μολύβι τη γραμμούλα ο πατέρας
ακόμα λίγο παραπάνω σήμερα όμως
ακόμα λίγο παραπάνω σήμερα όμως
οι στίχοι ήτανε θεόρατοι και συμμαζεύτηκε και
δέησε να σεβαστεί του εντέρου την απόκριση
πλύθηκε ντύθηκε βγήκε στο δρόμο έξω
στο λεωφορείο πίσω από τα θολά τα τζάμια
ακύρωναν τα εισιτήρια της νύστας στον καφέ
λίγο πριν αφεθούν στη σκυθρωπότητα
ο δρόμος θα γλιστρούσε αργά
υπάρχουν τόσοι τρόποι να ξεχνάς τις λέξεις
σήμερα έμαθε ξανά τη λέξη τλήμων
έφτασε στο γραφείο παραδόθηκε
στο ρόλο τλήμων δεν
θάρθει άλλη μέρα πια να πει πως
τοιουτοτρόπως
επήλθεν η κούρασις
οι νύχτες έγιναν φωλιά
το τέμπο κράταγε η βροχή
ένιωθε ντος του ξυπολιά
εκτός του άστοργη εποχή
καρτερικός, θρασύς ή δυστυχής ή όλα μαζί ταυτόχρονα;; ό,τι έχουμε καλό είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρέσει :)
" οι νύχτες έγιναν φωλιά
το τέμπο κράταγε η βροχή
ένιωθε ντος του ξυπολιά"