ο ΕποχέΑς

_
ο Εποχέας χρόνια μοχθούσε
ήταν ο ήρως της εποχής
των ομολόγων του υπερτερούσε
το είδωλό του τον τιμούσε


ο Εποχέας ακολουθούσε
κανόνες, τύπους μιας ηθικής
πολιτικώς @ ορθώς ενεργούσε
το είδωλό του υπηρετούσε


ο Εποχέας αδημονούσε
ασφυκτιούσε κάθε στιγμή
για να προλάβει ευφυώς ξενυχτούσε
στο είδωλό του προσοχή εφιστούσε


ο Εποχέας επινοούσε
είδωλα λάιτ αναπνοής
εξοχικό και τζιπ επιθυμούσε
το είδωλό του ανησυχούσε



ο Εποχέας επιτηρούσε
με τεταμένη την προσοχή
αναπτυσσόταν, νόμιζε - όμως γερνούσε
το είδωλό του κατανοούσε


ο Εποχέας απαριθμούσε
εικόνες σκόρπιες σκόρπιας ζωής
λάθη και πάθη ξανά συγχωρούσε
το είδωλό του ομονοούσε



ο Εποχέας δε νοσταλγούσε
ο δρόμος του μέλλοντος ήταν φαρδύς
τους νοσταλγούς, εξάλλου, επιτιμούσε
το είδωλό του εμφανώς συναινούσε


ο Εποχέας ευελπιστούσε
πως θα μπορούσε να ονειρευτεί
μα όταν στο βλέμμα του ακουμπούσε
το είδωλό του αναριγούσε




ο Εποχέας δεν το μπορούσε, δεν το μπορεί

μα ο δυστυχής ο Εποχέας

μ' ενοχές

στο όνειρό του συμπυκνώνει προσταγές

μιας εποχής αλλοτινής, απρόσιτης

του ειδώλου του μιας σκοτεινής απώθησης

____________________________

δεν νοσταλγεί, γιατί το χθες το απεχθές

τον τυραννάει σαράντα χρόνια μ' εμμονές

το είδωλό του φταίει

το είδωλο που θέλει

να μένουν ανοιχτές του ονείρου του οι πληγές

μα πια δεν τον χωράει

ο κόσμος που βροντάει

στου ονείρου τις καταπακτές

2001

μετά 10 έτη, η συνέχεια