ήταν ένας θεατής τηλεοπτικός
το γυαλί το βύζαινε απομυζητικώς
μα ήρθε μια μέρα που είχε αποκάμει
απ’ όσα βύζαξε απ’ το πλαντάμι
και μονολόγησε ομφαλοσκοπικώς:
με κούρασαν ο τρόμος,
ο γουρλωμένος οθονισμός,
η καλοκάγαθη συγκατάβαση,
τα ματογυάλια που απειλούν,
οι ξεκαρδιστικοί πατριωτισμοί,
τα μίξερ προταγμάτων,
τα στόματα που ανοιγοκλείνουν,
η ανυπόφορη βεβαιότητα,
η ακατάσχετη πραγματικότητα…
ήταν ένας κουρασμένος τηλεθεατής
(μείωσε την ένταση, τον τρομοκρατείς)
που άνοιξε πάλι ένα βράδυ την τιβί
μα από τότε τον κοιτάει πάντα βουβή,
πίσω απ’ την πλάσμα, η καρμελίνα του ματίς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου