Την έβαψες

Μια και είχαμε μείνει στον Μπορίς Βιαν, η δική του εκδοχή για την κοινοτοπία τού όλα έχουν ειπωθεί, σε μετάφραση Αντ. Φωστιέρη - Θαν. Νιάρχου:

Έχουνε όλα ειπωθεί εκατό φορές

Και μάλιστα καλύτερ' από μένα

Αν λοιπόν γράφω στίχους

Είναι γιατί μ' αρέσει

Είναι γιατί μ' αρέσει

Είναι γιατί μ' αρέσει

Να μπαίνω στο ρουθούνι σας

c-apitalist

Και καθώς όλα έχουν πια ειπωθεί, που ποιούσε κι ο Βιαν, καθώς η ανάλυση της πραγματικότητας γίνεται πάντα μέσα στα όρια των αποδεκτών αρχών, ώστε να έχει προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα, καθώς ό,τι κι αν πεις μέσα είσαι, αφού όλα μοιάζουν προσχεδιασμένα, στημένα και πουστιές κι όλα μοιάζουν τυχαία, δίχως έρμα, χαοτικά, απρόβλεπτα κι οι μάζες αδιαφορούν για το παρόν και το μέλλον, αδιαφορούν για το παρελθόν, διαλύονται σαν μεσαία τάξη, ελπίζουν, απελπίζονται, σιωπούν.

Κοίτα τη δουλειά σου. Θα πει μην ασχολείσαι αν δεν είναι δουλειά σου, αν δηλαδή κάποιος, κάτι δεν αφορούν τα καθήκοντά σου μην ασχολείσαι. Μην ασχολείσαι αν κάποιοι έσπασαν στο ξύλο τον μετανάστη. Εδώ που τα λέμε, κι αθώος να ήταν, έτσι θα φοβηθούν κι οι άλλοι, που ανοίγουν σπίτια. Εντάξει, μπορεί να φαίνεται υπερβολή να τους λες υπάνθρωπους, αλλά, εδώ που τα λέμε, ποιος άλλος τα είπε στους κλέφτες κοντρ α λα μουτρ μέσα στη βουλή; Ας μην αγνοούμε την πραγματικότητα. Κάπως έτσι σκέφτεται ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος.

Το θέμα είναι τι γίνεται με σένα που λες πως μισείς τους φασίστες, τη φασιστική ιδεολογία και νοοτροπία, και ανησυχείς. Αμηχανία. Άλλος πολιτισμός. Άλλο ν' ακούς Νότη Σφακιανάκη. Πώς να μιλήσεις σ' όσους κοιτάζουν τη δουλειά τους μόνο; Τι σχέση έχεις μ' αυτούς; Η αδιάφορη μάζα σήμερα σιωπά και αύριο θα χειροκροτεί. Τι να πεις με το ψηλοτάκουνο; Τι σχέση έχεις μ' αυτούς; Που, απλούστατα, καθορίζουν με την ανοχή τους τον κόσμο που έρχεται; Είναι λίγο; Είναι πολλοί. Εσύ κι οι υπόλοιποι ψαγμένοι, πολύ λίγοι.

Απ' το να τους αγνοήσουμε, για να μην τους διαφημίζουμε, μέχρι το να τους τσακίσουμε, λες και πρόκειται για παλιά ξαναζεσταμένη βεντέτα, η υπόθεση βαλτώνει. Το πρόβλημα δεν είναι στον φουσκωτό ντενεκέ, αυτός εδώ ήταν και πρόπερσι. Το πρόβλημα είναι με τον θείο σου και τον αδερφό της φίλης σου, με την κόρη της συναδέλφου σου, με την ψιλικατζού, τη γυναίκα του Λευτέρη. Που μέχρι χτες αδιαφορούσαν, αλλά τώρα οφείλουν να ελπίσουν στον φασισμό. Αλλά τι να πεις μ' αυτούς; Δεν έχετε τίποτα κοινό. Την έβαψες.

Ή μήπως έχετε;

conortalbot



μας ταξινόμησαν γλυκά, μας διαχωρίσαν κάργα
μας στήσανε σα μόμολα όλους καρσί κι αλάργα
εγώ τ' ακούω βερεσέ, βιβάλντι εσύ και στράους
τον άλλο, με την πάολα, τον ενοχλούν τα ράους
αλλού δεν έχω να κρυφτώ - η τρέλα μου ας συνδράμει
το αλαφιασμένο μου μυαλό που απόμειν' ένα δράμι

άσμα προδοτικό και εορταστικό
που ντεμπουτάρισε στο νάιτ κλαμπ
Crazy Raven