Ο περδοξουρανόδεικτος, ο μπαργιλομαρντάγκας
ανακαταλαργιότανε στο τσακινομαργκάλι.
Δεν χρίμιζε τα λιάγκουβα, δεν πάρδιζε τα φλέγκια,
ούτε καρδαβoνόκλαγε τα σιμαζιά, τα μπίνια.
Καρδόναγε και μοσχαλιές τίμπωνε σα κλαρίμπας,
γιατί μαγροτσιλίβωνε τα πρόλαδια στα γκλόρνια.
Και κρούδερνε τις φαχαλιές στα κορδομαλεγάζια.
Ο τζούθρενος. Ο κλεμεντές. Ο μοσχοδημοκράτης.
Το στρόκτορο του μαργκίνου
αχτιβρώνεται δοκαμινέστερο των βηγυρών κονθίξεων.
Βιρδίνιος Παλακαραμανασακανέρης
Τζίφιλος της Μοσχοπαλεττριαντικής Δημοκρατίας
"Πλησιάζει η μέρα της μεγάλης σφαγής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ κάνε τον κουτό. Μόνο αυτοί θα επιζήσουν.
Κρύψου καλά. Μην αποκαλύπτεσαι αν μ' αγαπάς.
Μην ανοίγεις το στόμα σου. Βγάζε άναρθρες κραυγές, αν αγαπάς τη ζωή σου. Έχουν κλαπεί όλοι οι κατάλογοι από τα τεστ ευφυίας του στρατού. Από τους 80 βαθμούς και πάνω δε θα μείνει κανένας..."
Βασίλης Ζιώγας, Τα Εφτά Κουτιά της Πανδώρας, εκδ. Ερμής, 1989
(η αποστασία του λόγου σου - ό,τι πρέπει σε εποχές "βεβαιοτήτων" - μέσα μου σε βάζει πλάι στον μοναδικό λετρισμό του Ζιώγα... αν ήταν εδώ, νομίζω πολύ θα εκτιμούσε αυτή σου τη γραφή... φίλη :)
Τι να πω. Φχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτοιμαζόμουν να δώσω λίγες εξηγήσεις για τον μοσχοδημοκράτη. Δεν ξέρω, τώρα.