με κουραμπιέδες, καταπότια κι άλλα τέτοια
να πάει καλά του δεκατρία η χρονιά:
ζωή, υγεία, αίμα και χρώμα· τα δοβλέτια
παν να μας πνίξουν με αδίστακτη απονιά
αυτό το βάσανο αδιάκριτά 'χει όρια
μ' ας ήταν να 'χαμε λίγο σαντάλ ανρύ
κι αντί για κρίση να 'χαμε απλώς βλεννόρροια
έτσι που κάθε πικραμένος να χαρεί
όμως το βούτυρο το φρέσκο πάει περίπατο
παν' τα τσουρέκια, οι κουραμπιέδες τα γλυκά
που μας γλυκαίναν τη ζωή μία φορά
τώρα το χάνω και το σπίτι μου το δίπατο
κλαίει η φαμίμλια, παιδαρέλια, θηλυκά
γινήκαμε άπαντες των αγορών βορά
ajkrill
θάθελα νάτανε δημόσιοι του μπερνίτσα
οι κουραμπιέδες· νάταν και τα καταπότια
φρι και δημόσια για όλα τα κορίτσα
χωρίς γιατί και επειδή, χωρίς διότια
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, επίσης. Με υγεία.
Διαγραφή