φρίντομ φράουλες φρικασέ

Είχε ένα σχίσιμο στο μάγουλο κι εκεί η λεπίδα τού είχε σπάσει ένα δόντι, καταλαβαίνεις τώρα τι βία, έναν τραπεζίτη, νομίζω, όχι απ' τα μπροστινά, πρέπει να 'ταν φοβερή, η βία πρέπει να ' ταν φοβερή, το μέταλλο να σου σπάει το δόντι, και σκέφτηκα "Χριστέ μου, τι πόνος".

Υπήρχε και μια περίεργη μυρωδιά, και αναρωτιόμουν τι να 'ναι, τι να 'ναι αυτή η μυρωδιά, και ήταν κόπρανα, στο Θεό σου, τα 'χε κάνει, ναι, απ' το φόβο του, αν και δεν είμαι σίγουρος, η αποθήκη πάντως μύριζε κάτι σαν μούχλα, αλλά υπήρχε και κάτι ακόμα που δεν μπορούσα - 

.................

Του φώναζα. Στεκόμουνα μπροστά του με την κουκούλα και του φώναζα μες στη μούρη, "πες μου πού μένεις, ρε κωλοπακιστανέ. Δε σε παίρνει να κάνεις τον ξύπινιο, τώρα, ούτε και τον δυνατό, χωρίς τους γαμιόληδες τους φίλους σου, πες μου πού μένεις, ρε βρομιάρη".

Δεν είναι ο Λίαμ με τη ματωμένη μπλούζα, ο μη κανονικός, 

αλλά ο κανονικότατος Ντάννυ που τα αφηγείται στην Έλεν. 

Ο ξένος - άλλος είναι δόλωμα για καθωσπρέπει 

στα Ορφανά του Ντένις Κέλλυ. 

beaupaypal

Και φράουλες να μη φάω, θα φάω μπανάνες,

θα φορέσω αθλητικά παπούτσια,

θ' ανάψω τη λάμπα, θα πατήσω το μπουτόν,

θα ξαπλώσω, θα πατήσω το έντερ,  

θα φάω κοτόπουλο, θα πατήσω το χαλί, 

θα πιω κάτι, θα πατήσω επανάκληση, 

δε μπορεί, θα πατήσω παύση, 

θα πλυθώ, θα πατήσω το καζανάκι, 

θα εξοργιστώ μ' έναν ρατσιστή, 

θα υποτάσσομαι καθώς βραδιάζει,
θα συνεχίσω, θα πατήσω γκάζι,

θα πατήσω την ασφάλεια
στο λάθος δρόμο - στο οιονεί γκέτο, 

θα πατήσω τα χαρτόκουτα, 
τα πλαστικά κάρβουνα,
το πάσγουορντ του ιμπάνκιν,
τον ιδρώτα του μόχθου,
το φραουλί αίμα
στα παντοτινά λιβάδια, 
τίποτα δεν θάναι αληθινό,
οι σφαίρες θα εξασφαλίζουν σιωπές,
οι ειδήσεις θα ταυτοποιούν συνειδήσεις,
τα ιστολόγια θα εκφέρουν θυμό,
προβλέψιμο θυθυθυμό,
οι παπάδες θ' αγαπούν αλλήλους, 
θα είναι αργά, και φράουλες να μη φάω.

DcheJ DcheJ



Richie Havens:

από 22.4.2013 στα παντοτινά φραουλοχώραφα