άλλους φοβάμαι

Δεν τους φοβάμαι τους χαρτογιακάδες, 
τους ντίτζιταλ λαπάδες, και τους ρέφες.
Τους έμαθα. Ξέρω να περιμένω, 
στον καιρό τους, να ξεμυτίσουν
σφύζοντας από εκκρίματα 
του άγχους και της μανίας. 
Δεν τους φοβάμαι. Θα τους κουλεντρίσω.
Μήτε κανένα ζόρι τους θα με φταρώσει. 




Άλλους φοβάμαι· 
κάτι νεανίες ατρόμητους 
βεβαιότητας αγύριστης.
Βήματα μπρος μονάχα, και 
ποτέ δισταχτικά, που κάνουν. 
Που δεν κοτάνε να σκεφτούν 
για πίσω βήμα. Ούτε και για μισό. 




Τους άφοβους, που
δεν ανέχτηκαν δεσμεύσεις.
Που δεν αγάπησαν, θα πει. 
Που δεν πονέσαν. 
Πώς να μην τους φοβάμαι.

    

metmuseum

Huso Amir

Χωρίς αγάπη όποιος μπορεί, μπορεί και να σταυρώνει

τους άλαλους που η μπόρεση του έρωτα τους αλέθει.

Γιατί αγαπά τη δύναμη που δένει με συνάφεια

της εξουσίας τα μόρια, τι αγάπησαν και κείνα·

αλλά γαπήσαν φορτικά την ίδια τους τη φύση

που στην ανυπαρξία της τους είχε ξεγελάσει.

Μια τιμωρία πρέπει τους· με άρπα και με σάζι

τραγούδια για τον έρωτα ολημερίς να κούνε.