Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016


Ντε Νίρο




πίστεψε 
πως την έμαθε
τη φύση των αθρώπω
ο αδαής
αυτή που δεν
υπάρχτηκε ποτέ
πως τηνε γνώρισε
θαρρούσε
στην ατίμια της

είχε ξανά και 
πάλι αποδειχτεί
πως όλα συνεχίζονται
και ζουν μέσω θανάτων
τις ώρες που οτιδήποτε
πεθαίνει
οι ζωντανοί φορτώνουνε
εικόνες μεταλλάξεις
και συμβιβασμούς
και σπουν οι σπόνδυλοί τους
σπούνε στο τέλος και σωριάζονται
στων γαμημένων πεποιθήσεων
το δάπεδο το γλιστερό

έξω κοιτούσε που
στο καροτσάκι ο γέρος
έψαχνε με τον τρόμο μιαν παλάμη
ένα σκυλάκι αρνιότανε να υποταχτεί
στον έκπληχτο τον κύριό του
η πεταλούδα ναποφάσιστη
ίσως υπερκινητική
με πρόβλημα διάγνωστο
το δίχως άλλο
η κλασοπαπαδιά νυπόμονη
στο βρωμερό της έργο
ο αγέρας φθονερός
έπαιρνε σβάρνα τα φυτέματα
η κόλαση δεν ήτανε
ανάγκη να επινοηθεί

έψαλλαν άγγελοι
κύριε νετερόρρυθμε
ελέησον κιμάς
ο τρόπος είναι διάβολος
διαόλια της μαμάς

ακούγονταν 
στον κύριο ψαλμοί
ω ντραμαραμακουίν στο ακρογιάλι
ίδια στορία που εξατμιόταν πάλι
εις το σοκάκι το παλαιουρό
το κάθετο στη λεωφόρο
νοραμάτων



διάολε
ξύπνα να νιφτείς
να σιώσεις το χαλί σου
να το τινάξεις πρότερα
να τιναχτούν οι σκόνες
που σκέψεις ήταν μοναχά
σκέψεις και τίποτάλλο


οι σκέψεις
τυραννίστρες
τον τυράνναγαν
γύρισε δίπλα του
είδε τον νουντλ
που γέλαε 
τον ντενίρο
είπεν πως είναι πια καιρός
καιρός και γω να γείρω




2 σχόλια:

  1. ελέησον κιμάς;;;
    ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

    πολύ καλό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μετά από πολύ καιρό/ γλυκόπικρο, λυρικότατο, τρυφερό

    ΑπάντησηΔιαγραφή