α, να κι εκείνα τα πουλιά
σαν θα πεθάνω δεν θα σκαμπάζω γρυ
για τους σχηματισμούς τους μαγικούς
που κάνουν τα πουλιά
στους ουρανούς
θα ξέρω
άλλα χρησιμότερα
πεπειραμένος κάτοχος
των τεχνικών του ακινδύνως ζην
πάντοτε συνεπής στις προθεσμίες
που όταν εκπνέουν ακόμα ξεφυσώ
ανακούφης
αν τύχω και τη χειριστώ
την προθεσμία την τελειωτική
πριν από εκείνονε τον ρόγχο
θα μισανοίξω το ένα μάτι
κι ίσως να δω από το παράθυρο
μαύρα πουλιά εκατοντάδες
σ ε ναλασσόμενους σχηματισμούς
σάμπως να στήνουνε χορό
για τον αποχαιρετισμό
μα εκείνα θα έχουν άλλους λόγους
έτσι να πετούν που να μαγεύουν τους αθρώπους
αδιαφορώντας για θανάτους σαν και τον δικό μου
αδιαφορώντας για της αδιαφορίας την αγένεια
ενόσω η καταδίκη της βαρύτητας
στο πονεμένο στήθος μου
θα σβήνει
 |
| graciela iturbide |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου