ω, αδικοχαμένο καλοκαίρι
ανώφελα κραδαίνεις το θερμόμετρο
μιας ήττας ήσουν, ήττας από χέρι,
γεύση στυφή από μηδέν υψόμετρο
που εισχώρησε σαν κλέφτης μες στη ζέστη
που αγνάντεψε φωτάκια στη στεριά
και έλπισε σε κείνον τον ασβέστη
που έβαψε σοκάκια σε χωριά
ω, καλοκαίρι πόσα σου ’χουν γράψει
γιουτούμπια, ποιηματάκια και τραγούδια
και πόσο, πόσο ανόητα έχουν κλάψει
τα οκνά, τα ηλιοκαμένα μαθητούδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου