Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011


πάντα νωρίς




σαν απροσκύνητο
το καλοκαίρι ματαίως
τρυπώνει απ’ των λέξεων
τα ενδιάμεσα διαστήματα
κ α θ ώ ς   τ ρ υ π ώ ν ε ι
πνίγεται στου ύψιλου τη γούβα
κατακαλόκαιρο που θριάμβευσε
αυτοκρατορικό ουράνιο καταπίστευμα
για του χειμώνα τη βουβή τη διαδοχή
για του φθινόπωρου τη βάναυση εκδίωξη


μα στου χειμώνος 
τα ερείπια τ’ ανάκτορα
οι μπολσεβίκοι που κατούραγαν
στων σαλονιών τα βάζα
σαν γραίες πουτάνες
που τα σκέρτσα δεν ξεχνούν
και τις μιμούνται τα νωπά τα πουτανάκια
θα προσμένουν το παλιό τους το μαστίγιο
και σαν τις άτυχες γυναίκες
ναυτικών που ναυαγήσαν
ή σε άγνωστο λιμάνι ξεμπαρκάραν
κι οι καλυψούδες
τούς στραγγάλισαν το νόστο
έτσι μαγκούφικα θα περιπλανηθούν
στης ενιαύσιας της πληγής τους
το κακάδι

όχι να μην 
το κλάψετε ξανά 
το καλοκαίρι
βουρτσίστε δόντια
καθαρίστε μεσοδόντια
και πείτε καληνύχτα 
στους μεγάλους


πάντα νωρίς πλαγιάζουν οι μικροί
να σαι μικρός είναι ζωή πικρή






Η κάμαρη της Αλεξάνδρας στα Χειμερινά Ανάκτορα 

4 σχόλια:

  1. Γεια σου ορέ Ταμίστα!
    Θα μας κάνεις να βάζουμε ...νάρθηκες στο ..στόμα!Κεντάς,..κεντάς!!!

    Ενεός!

    nikos__alfa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οκ,οκ δεν είμαι ..πολιτικά ορθός,το ξέρω!Διέγραψε το "ενεός"! :)

    nikos__alfa

    ΑπάντησηΔιαγραφή