Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

απριλιάτικο σχεδίασμα



μην είδατε τον έρωτα χορό να στήνει πάλε
τώρα που ο απρίλης έφτασε με την ψιλή βροχούλα
να πάρει η φύση το νερό να πιουν τα διψασμένα
χορτάρια κι όλα τα κλαδιά ν’ ανθίσουν, να μυρίσουν
να μη νοιαστούν οι αφέντες μας αν θα ’χει λειψυδρία
να ’χουν το νου τους έτοιμο να πάρει αποφάσεις
να μην τους πουν πως βρήκανε εν αμαρτίαις προφάσεις

αν δεν τον είδατε εσείς, εγώ τον βλέπω – νάτος
αχολογούν οι ντάπιες του, βογγάνε οι μυρωδιές του
ρόδα κι αηδόνια στήνονται για τεριρέμ και γιάλα
τονε θωρώ και φλέγομαι τα μάτια τρέχουν βρύση
η αγάπη μου τρέχει μπροστά κι εγώ την ακλουθάω
κι άμα την πιάσω θα γελά, θα χαίρεται τα χάδια
στου μάη τα προεόρτια κι ύστερα γρηγορείτε
φέρτε κανάτα με νερό να πιω να ξεδιψάσω
να δώσω και του χάροντα που δίψασε και κείνος
που μου μπανίζει τη ζωή κι όλο γελάει σα χάνος

γιατί γελάς ρε χάροντα, βρε χάνε ξιπασμένε
θαρρείς πως είσαι τίποτα να δώσω σημασία;
αφού το μόνο προϊόν που λες πως προμοτάρεις
το ’χω συνέχεια πλάι μου από γεννησιμιού μου
αφού ό,τι εγεννήθηκε πρέπει και ν’ αποθάνει
κι ο έρωτας, το τσιράκι σου, μωρά σου φέρνει αβέρτα
τα βάζεις στον κατάλογο και τους μετράς τις μέρες

μα εγώ σας παίρνω αγκαλιά τον έρωτα και σένα
σας πιάνω από τα μαλλιά, σας κουτουλάω τις γκλάβες
κι ύστερα την αγάπη μου τηνε φιλώ με πάθος

31 Μαρτίου 2011 -  Απρίλιος

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

και μπλιος μου νου δεν έχω



ιαμβώδης και δημώδης και φθηνός
αναπαίστων ρέκτης απηνώς
στιχομπλόγκος, και καλά, εκ του προχείρου
ανυπόκριτος, μαθές, κριτής του ονείρου


οι τσέπες γέμισαν χαρτάκια με στιχάκια
πώς να τα βάλω σε σειρά
δεν την κατέχω του κολάζ την τέχνη
κι έχω και (σσσστ!) την τρέλα για κυρά

πώς να τα βάλω σε σειρά
δεν είναι τα νερά που λεν πως ειντρελά
σα μυρμηγκάκια τρομαγμένα ρομποτάκια
κάποιος σερφάρει, στέκεται, κρυφογελά

δεν είναι τα νερά που λεν πως ειντρελά
ίσως να γλίτωνα αν κοιμόμουν σε παγκάκια
ένας πιερότος που γελά σα βλέπει πως
οι τσέπες γέμισαν χαρτάκια με στιχάκια


όπα – είπα – λέω
έναν πειναλέο του διαδικτύου τράκαρα και πού
κλείσ’ τα μάτια τώρα
και μην παίρνεις φόρα: τράβα στου παππού



θέλω να πω, προσώρας τράβα στου παπούλη
και θα γευτείς της καρακάξας το μεδούλι 


Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

απορ(ι)ών


 
     πώς;

με την 6η  θέση για τον Φόϋερμπαχ
με τις τσελο-σουίτες του Σεμπάστιαν Μπαχ
με παλιά γλυκά ρεμπέτικα σαμπάχ
με υλικό και ήχο που αναστενάχ


     και;

και με βρώμικη κιθάρα και κιθάρα ακουστική
και με μπάσο, πιάνο και ακορντεόν
και με ούτια, μπαγλαμάδες, μπουλγαριά,
με μπουζουκομάνες, σάζια και τζουράδες,
μαντολίνα, άρπες, κόρες και σιτάρ,
με βιολιά, με βιόλες και με λύρες,
με φλογέρες και με  νέι,
με ασκομπαντούρες, πίπιζες, ζουρνάδες,
με σαξόφωνα, τρομπέτες, χάλκινα πολλά,
με ξυλόφωνα, μαρίμπες, κανονάκια και σαντούρια,
και με θέρεμιν και σύνθια,
με κρουστά παντός καιρού

για τη ρύθμιση του ρου
της μελωδίας που τα γόνατα λυγά
μια σε τινάζει, μια σε νανουρίζει
που σ’ αγκαλιάζει και μετά σε βρίζει
που σε γυμνώνει και σ’ αναποδογυρίζει
 

     κι αν;

κι αν της ρίμας το κοπάδι
στην ψυχή σου γίνει χάδι
κι αν το σχίσεις το υφάδι
των φιλιών
 
κι αν ματώσεις τις φλεβίτσες των χειλιών
πιο γλυκό κι απ’ τα παλιά ρεμπέτικα σαμπάχ
το φίλημά σου
θα

 

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

ήμερα της προσΠοίησης


αφιερούται εις τον δραπετεύσαντα 
ποιητήν Εμμανουήλ Ρασούλην

άγρια πουλιά της οίησης
κι ήμερα της προσποίησης
τη μέρα αυτή της ποίησης

του εντός μου η αντιποίησις
με ιάμβους ευκολύνεται
κι όσο και να την πλύνετε
τζάμπα νεράκι χύνετε

κάλλιο ’ναι να το πίνετε



άιντε, βρε της ρίμας το ριμάδι
είναι της ψυχής τ' αλφάδι
άιντε μην το γέρνεις, μην το σέρνεις
μη στα σοβαρά το παίρνεις

άιντε για να φας δεν θα σου δώσει
μα ούτε και θα σ' εξοντώσει
άιντε είν' αλλού κι απ' αλλού φερμένο
πα στον ώμο μου γερμένο

άιντε κι αν το νόμο μου δεν ξέρει
το ριμάδι κι υποφέρει
άιντε δωσ' του κλώτσο να γυρίσει
και θα σε παρηγορήσει

άιντε με την ποίηση δεν βρήκα
ούτε γκόμενα, ούτε προίκα
άιντε βρήκα μόνο λησμοσύνη
μέσα στην παραφροσύνη




σε αρκετούς από τους αναγνώστες μας,
στους οποίους άρεσε αυτή η αφιέρωση,
άρεσε επίσης και η Καρακάξια  Ζήτω η 21η Μαρτίου!

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Ψάξε



κόκκινη κλωστή δεμένη
       τίποτ' άλλο δε σας μένει        
στην ανέμη τυλιγμένη
          η χαρά σας προδομένη        
δωσ' της κλώτσο να γυρίσει
          λύπη να γενεί και φθίση        
παραμύθι  ν' αρχινίσει
          είναι μία κάποια λύση        
παραμύθι παραμύθι
          πέθανε ό,τι εγεννήθη        
το κουκί και το ρεβύθι
          τώρα, και για πάντα, λήθη       



στο Νινάκι ...

Παραμύθια κι αν σου πω, να σε νανουρίσω
Απαντήσεις δεν θα βρω, να σ' ευχαριστήσω
          Ψάξε για το φως παντού, σε υπόγεια, σ' ουρανούς
          Κάνουν στην ψυχή μου ντου όσα βάνει ανθρώπου νους

Συμβουλές πού να σκεφτώ, να σε συμβουλέψω
Με μι' αγάπη αν κλεφτώ, τη χαρά θα κλέψω
          Ψάξε για την εμορφιά σε υπόγεια, σ' ουρανούς
          Γύρω μου όλα μια φωτιά, όσα βάνει ανθρώπου νους

Θα 'ρθω να σ' αφουγκραστώ, μήπως και ξυπνήσεις
Όχι, δεν θα κουραστώ κι ας με τυραννήσεις
          Ψάξε, ζήσε, αγάπησε σε υπόγεια, σ' ουρανούς
          Στην αλήθεια χάρισε όσα βάνει ανθρώπου νους



Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

της Γιαπωνίας τ' αγέρι



με του Μάρτη τις λιακάδες
τα παιδιά παίζουν αμάδες
και του Απρίλη η πρώτη ζέστη 
φέρνει το Χριστός Ανέστη

μα της Γιαπωνίας τ’ αγέρι 
που ’φτασε σ’ αυτά τα μέρη
δε μπορώ να τ’ αναπνεύσω 
κι ούτε να συγκατανεύσω
στης προόδου τη θρησκεία
τη στημένη δυστυχία


Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

η Χήρα



Μόνη σου πενθείς, νύχτες δεκατρείς
Μόνη σου κοιμάσαι
Κάποτε θα 'ρθεις να με παντρευτείς
Να μου το θυμάσαι

Μη μελαγχολείς, έλα να με βρεις
Άσ' το μακαρίτη
Έχω εγώ για σε καμαριέρες τρεις
Και μοντέρνο σπίτι

Πάει καιρός πολύς που είμαι σεβνταλής
Με την εμορφιά σου
Αν με παντρευτείς, τί χαρά θα βρεις
Μεσ' την αγκαλιά σου


Και τα φιλιά σου, χήρα, έχουν περίσσιο μέλι
Εμένα δε με μέλλει, φοβούμαι για τη μοίρα


Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Πόθησα να πεθάνουμε μαζί


Δεν είχα άλλη σκέψη ερωτική