και μπλιος μου νου δεν έχω

ιαμβώδης και δημώδης και φθηνός

αναπαίστων ρέκτης απηνώς

στιχομπλόγκος, και καλά, εκ του προχείρου

ανυπόκριτος, μαθές, κριτής του ονείρου

οι τσέπες γέμισαν χαρτάκια με στιχάκια

πώς να τα βάλω σε σειρά

δεν την κατέχω του κολάζ την τέχνη

κι έχω και (σσσστ!) την τρέλα για κυρά

πώς να τα βάλω σε σειρά

δεν είναι τα νερά που λεν πως ειντρελά

σα μυρμηγκάκια τρομαγμένα ρομποτάκια

κάποιος σερφάρει, στέκεται, κρυφογελά

δεν είναι τα νερά που λεν πως ειντρελά

ίσως να γλίτωνα αν κοιμόμουν σε παγκάκια

ένας πιερότος που γελά σα βλέπει πως

οι τσέπες γέμισαν χαρτάκια με στιχάκια

όπα – είπα – λέω

έναν πειναλέο του διαδικτύου τράκαρα και πού

κλείσ’ τα μάτια τώρα

και μην παίρνεις φόρα: τράβα στου παππού



θέλω να πω, προσώρας τράβα στου παπούλη
και θα γευτείς της καρακάξας το μεδούλι