κόκκινη κλωστή δεμένη
τίποτ' άλλο δε σας μένει
στην ανέμη τυλιγμένη
η χαρά σας προδομένη
δωσ' της κλώτσο να γυρίσει
λύπη να γενεί και φθίση
παραμύθι ν' αρχινίσει
είναι μία κάποια λύση
παραμύθι παραμύθι
πέθανε ό,τι εγεννήθη
το κουκί και το ρεβύθι
τώρα, και για πάντα, λήθη
στο Νινάκι ...
Παραμύθια κι αν σου πω, να σε νανουρίσω
Απαντήσεις δεν θα βρω, να σ' ευχαριστήσω
Ψάξε για το φως παντού, σε υπόγεια, σ' ουρανούς
Κάνουν στην ψυχή μου ντου όσα βάνει ανθρώπου νους
Συμβουλές πού να σκεφτώ, να σε συμβουλέψω
Με μι' αγάπη αν κλεφτώ, τη χαρά θα κλέψω
Ψάξε για την εμορφιά σε υπόγεια, σ' ουρανούς
Γύρω μου όλα μια φωτιά, όσα βάνει ανθρώπου νους
Θα 'ρθω να σ' αφουγκραστώ, μήπως και ξυπνήσεις
Όχι, δεν θα κουραστώ κι ας με τυραννήσεις
Ψάξε, ζήσε, αγάπησε σε υπόγεια, σ' ουρανούς
Στην αλήθεια χάρισε όσα βάνει ανθρώπου νους
Θα 'ρθω να σ' αφουγκραστώ, μήπως και ξυπνήσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, δεν θα κουραστώ κι ας με τυραννήσεις
πολύ ωραίο.
Θα το τραγουδάω στον εγγονό μου!!!
Τώρα είδα το σχόλιο. Κρίμα που δεν μπορώ (τεχνική βαριεστημάρα), ελπίζω προς το παρόν, να δημοσιεύσω το μέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφή