ΕΙΚΟΝίΤΣΑ

Ω, Μαρξ, 

θυμήσου με μια Κυριακή.

Δεν είμαι πια ο φοιτητής 
που σε ξεσκόνιζε. 

neatorama


Θυμήσου ότι δεν έλειψε ποτέ 

απ' το δωμάτιο η μορφή σου.

Σε καρτποστάλ, σε αφισέτα, 

σε ταμπακέρες και κονκάρδες,

πανταπαρών, αδάμαστο το πνεύμα σου, 

θυμήσου που δεν είχα για να φάω,

μ΄αγόρασα τα διαλεχτά σου έργα,

που χόρτασα μισθό, τιμή 

και ρεύτηκα το κέρδος.

artinfo

Καιρός να πούνε οι φιλόσοφοι 
πώς τον αλλάζουνε τον κόσμο·

πρωί θα σούρθε η φαεινή ιδέα. 

Σε πίστεψα, λιμοκοντόρε, σαν κοριτσάκι

την ελαχτάρησα την επανάστασή σου,

ξόδεψα κάμποση ζωή να διαλαλώ 

πως θάρθει ο καιρός ναλλάξει η στορία,

να μην πορνεύεται η δύναμη του εργάτη,

να μην πουλά κανένας να μην αγοράζει,

να γίνουν θρύψαλα ελπίδας οι αλυσίδες.

Αλήτη Κάρολε, 

παλιά μου εικονίτσα. 

grayee

σπουδή του ανωτέρω εν τω σπηλαίω

        Dear Φρεντ, 

Θέλησα να σου γράψω χτες στο Μουσείο, ξαφνικά όμως ένιωσα πολύ άσχημα και χρειάστηκε να σταματήσω το διάβασμα ενός ενδιαφέροντος βιβλίου. Η όρασή μου σκοτείνιασε. Ένας δυνατός πονοκέφαλος, μια απότομη δυσκολία στην αναπνοή. Έπρεπε να πάω σπίτι. Ο αέρας και το φως άσκησαν την ευεργετική τους επίδραση πάνω μου. Όταν γύρισα κοιμήθηκα for some time. Η κατάσταση της υγείας μου είναι τέτοια που θα έπρεπε να εγκαταλείψω για some time κάθε εργασία και κάθε πνευματική δραστηριότητα. Ωστόσο θα μου ήταν δύσκολο να το κάνω ακόμα κι αν είχα τα μέσα για να ζήσω μιαν αργή ζωή. 

η αρχή επιστολής του Μαρξ (από το Λονδίνο) 

στον Ένγκελς (στο Μάντσεστερ)

στις 25 Μαρτίου 1868

από την Αλληλογραφία Μαρξ - Ένγκελς 

μτφ. Λ. Αποστόλου

εκδ. Μπάυρον - 2η έκδοση 1986

τ. Β΄ (σελ. 358)

srbaproton