Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Δακρυγόνα; Σιγά μην κλάψουμε!









από γιουτούμβιον του  
αλιευθέν στο Μίξερ της Ροδιάς



Είναι απίστευτο το πώς κάποιοι συνεχίζουν, και μετά τις 29 Ιουνίου, το βιολί τους και τις φάλτσες δοξαριές ιδεολογικού μη μου άπτου για τα κινήματα στις πλατείες. Όχι ότι έχει καμιά μεγάλη σημασία η στάση τους. Πάντα η ζωή άλλαζε δίχως να κοιτάζει τη μελαγχολία του καθένα επίδοξου αγκιτάτορα. 

Ίσως αυτό που μένει από τις πλατείες είναι κάτι περισσότερο από μια καλή υποθήκη. Οι αλλαγές που προοιωνίζεται για την ελληνική κοινωνία το μεσο-πρόθεσμο είναι ραγδαίες και θεμελιακές. Όμως έξω από τη Βουλή, στις 29 Ιουνίου, ψηφίστηκε το άλλο μεσοπρόθεσμο, αυτό της πλατείας. Και την επομένη άρχισε η συζήτηση του εφαρμοστικού του. 

Η κοινωνία προσπερνάει. Ας παραμερίσουν όσοι δεν καταλαβαίνουν τι βλέπουν. Δεν έκλαψε κανείς για το αύριο. Ας βρέχει δακρυγόνα. Σιγά μην κλάψουμε. 


από 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου