Πού (δηλαδή, πότε) ζω; Στα 2011; Στα 1932; "Νέος Ριζοσπάστης", όργανο της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος (ΕΣΚΕ), 22 Φεβρουαρίου 1932 (τιμή φύλου δραχ.1). Ναι, το φύλλο με ένα "λ". Η ορθογραφία του πρωτοσέλιδου άρθρου "ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΑΙΑΚΗ ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ", διατηρείται (σε μονοτονικό):
Ποιος είναι ο σκοπός του καταπλεύσαντος Νιμάγιερ; Να διαπιστώσει α) πως η κρίση έχει τόσο κλονίσει τα οικονομικά θεμέλια του ελληνικού καπιταλισμού, ώστε χρειάζεται άμεση "ενίσχυση" της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδος, β) πως το καινούργιο δάνειο θα αποδώσει κέρδη ικανοποιητικά και γ) ότι θα παρθούν και πέρνονται τέτοια μέτρα ώστε ο φτωχός εργαζόμενος λαός θα δεχθεί "ειρηνικά" και με "ευγνωμοσύνη" την καινούργια χειρονομία της ληστρικής Δυτικής Ευρώπης.
Ο, συμφοιτητής τού Κέινς, Νιμάγιερ ήταν επικεφαλής της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών, αρμόδιος μεσολαβητής για τη σύναψη δανείων, μόνος ...μοϊκανός. Το άρθρο συνεχίζει:
Την επόμενη μέρα, 23 Φεβρουαρίου 1932, δημοσιεύεται το δεύτερο μέρος, απ' όπου το απόσπασμα:
Τα αίτια της κρίσης που ξεχαρβαλώνουν τα οικονομικά θεμέλια του ελληνικού καπιταλισμού βρίσκονται σ' αυτή τη φύση του, ξεφυτρώνουν μέσα απ' τις αντιθέσεις του, απ' την τεράστια εξαθλίωση των λαϊκών μαζών που γεννά την κρίση με την αντίθεση ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση που δημιουργεί, απ' την ελαττωματική στρουχτούρα της οικονομίας του, που παράγει και εξάγει λιγώτερα απ' όσα εισάγει. Κανένα δάνειο δεν μπορεί να θεραπεύσει την κρίση. Δεν κάνει άλλο παρά τελικά να την οξύνει πιο πολύ με τη μεγαλύτερη οικονομική αιμορραγία που θάναι η συνέπεια της σύναψής του.
Ο ανώνυμος αρθρογράφος διαβλέπει και το εναλλακτικό σενάριο:
Η ελληνική κεφαλαιοκρατία όμως δεν αποβλέπει μόνο στο Νιμάγιερ και στο δάνειο. Έχει και άλλο δρόμο σε περίπτωση αποτυχίας της λύσης Νιμάγιερ. Θα καταφύγει στην κήρυξη αναγκαστικού χρεωστασίου, στον πληθωρισμό, εγκαθιδρύοντας ανοιχτή φασιστική διχτατορία με τα στρατιωτικοφασιστικά κινήματα που οργανώνονται κάτω απ' την προστασία του Βενιζέλου και που στρέφονται αποκλειστικά και μόνο κατά των εργαζομένων μαζών.
Το δάνειο δεν συνάφθηκε, η πτώχευση, την ίδια χρονιά, δεν αποφεύχθηκε, η φασιστική δικτατορία θα καθυστερούσε λίγο...
Πάντως, το 1934 δόθηκαν οι πρώτες, μετά την πτώχευση, αυξήσεις μισθών, ενώ στη διετία 34-35 θεσπίστηκαν το ωράριο, οι συλλογικές συμβάσεις, το κατώτατο ημερομίσθιο και το ΙΚΑ (για να καταλαβαίνουμε πού επιστρέφουμε). Το 1934 ο "Ριζοσπάστης" θυμίζει συρραφή απεργιακών δελτίων, χωρίς να λείπουν και θέματα γενικού κοινωνικού ενδιαφέροντος:
Από τις 30.000 πόρνες της Αθήνας, αναφέρει το δημοσίευμα,
... μονάχα 800 έχουν βιβλιάρια στην Αθήνα, είνε αναγνωρισμένες δηλαδή από το κράτος και επιθεωρούνται για τα αφροδίσια νοσήματα. Οι άλλες είνε σάπια από τη σύφιλη γυναικεία κορμιά που τα εμπορεύονται οι σωματέμποροι, το φρούτο αυτό του κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος, που εξασκώντας ελεύθερα το τρομερό επάγγελμα της σωματεμπορίας έχει σαπίσει ολόκληρη την κοινωνία.
Το δάνειο δεν συνάφθηκε, η πτώχευση, την ίδια χρονιά, δεν αποφεύχθηκε, η φασιστική δικτατορία θα καθυστερούσε λίγο...
Η "Κρίσις" του Ρούκουνα, κυκλοφόρησε το 1934, δυο χρόνια αργότερα. Το ίδιο και το "Γκαμηλιέρικο" του Μπάτη:
... μονάχα 800 έχουν βιβλιάρια στην Αθήνα, είνε αναγνωρισμένες δηλαδή από το κράτος και επιθεωρούνται για τα αφροδίσια νοσήματα. Οι άλλες είνε σάπια από τη σύφιλη γυναικεία κορμιά που τα εμπορεύονται οι σωματέμποροι, το φρούτο αυτό του κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος, που εξασκώντας ελεύθερα το τρομερό επάγγελμα της σωματεμπορίας έχει σαπίσει ολόκληρη την κοινωνία.
 |
| από το "Μπουρδέλο" του Η. Πετρόπουλου (εκδ. Γράμματα, 1980) |
Λες η επαναφορά να είναι ολική; Όχι, αυτό δεν το ζω. Εδώ τα πράγματα αλλάζουν, αφού απαιτούν καθαρές λύσεις με σύγχρονα μέσα. Ένα τμήμα του σύγχρονου προλεταριάτου που παρέχει διαδικτυακές υπηρεσίες, δραστη- ριοποιείται στο cybersex. Ο σύνδεσμος αυτός οδηγεί σε πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα της Monde Diplomatique στην Ελευθεροτυπία: Το 1/8 των δικτυακών τόπων, το 1/4 των αναζητήσεων και 5 - 10 ευρώ για μια δεκάλεπτη "συνεδρία" με κουαρτέτο πελατών. Λύση καθαρή, δεν κολλάς ούτε σύφιλη ούτε έιτζ κι η πουτάνα πάντα στην εξαθλίωση, αλλά με μπουρδέλο εικονικό μπροστά στην κάμερα του λάπτοπ. Mutatis mutandis, αν αλλάξουμε το περιτύλιγμα, το υπόστρωμα παραμένει. Και σήμερα η κρίση αυξάνει την προσφορά εργασίας στην πορνεία. Αν για τον Ριζοσπάστη του '30 η πορνεία σάπιζε όλη την κοινωνία, τώρα σαπίζει τα δίκτυα; Μπορεί ο τρόπος, το μέσο, ν' αλλάξει το υπόστρωμα; Να ξανασυζητάμε για βάση και εποικοδόμημα, μόνο σα φάρσα μού ακούγεται. Τα δίκτυα μοιάζουν με πυκνό ριζικό σύστημα που έγινε πια ένα με το έδαφος και, ανταλλάσσοντας με αυτό συστατικά, το μετουσιώνει.
Προχωρώ μες στο δάσος με βουλοκέρι στ' αυτιά. Δεν ακούω κανένα τιτίβισμα αν και βλέπω τους τουίτηδες ν' ανοιγοκλείνουν το ράμφος. Ξέφυγα, πάλι. Όχι απ' τους τουίτηδες, απ' το θέμα. Αυτά έχουν οι συνειρμοί. Αυτό είναι. Ο φαρσέρ επαναλαμβάνει το δράμα. Κι οι καιροί, πάντα μενετοί, άσ' τους να λένε...
Β. Τσιτσάνης - Πρ. Τσαουσάκης - Ρ. Στάμου (1950)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου