Κάποιος Προλετάριος

The Popular Wobbly - The Grand Industrial Band
(by MrStuhlfauth)

Κάποιος προλετάριος, θεωρεί ότι,
μπορεί να, έχει δύο επιλογές:

1.    Ερωτεύεται την τάξη του.

Επωφελείται
της ιστορικής σημασίας
της ιστορικής αποστολής
της ιστορικής τάξης του.

Ερωτεύεται την υποτέλειά του,
προάγει την ηθική της τάξης,
παλεύει με τα μετανεωτερικά κύματα,
αποδιοργανώνεται, αυτός ο άλλοτε
απροκάλυπτα ανδροπρεπέστερος
των ταξικών εχθρών του,
αξιοπρεπής, φτωχός,
με φιλότιμο.

2.    Μισεί την τάξη του.

Αγοράζει λαχείο ή παίζει προ,
φοράει τίμπερλαντ ή ολ σταρ,
εξαρτάται από την ηλικία,
περπατάει στητός,
ξυρίζεται ή μένει ελαφρώς αξύριστος,
ανάλογα με την ηλικία,
πάντα φρεσκολουσμένος,
καταναλώνει τσίπουρο ή τζιν
στο ουζερί ή στο κλαμπ,
ανάλογα.

Όπως και να ’χει το πράγμα,

κάποιος προλετάριος
διαθέτει σιντί ή εμ-πι-θρι πλέιερ
κι ακούει Καρρά ή Πλούταρχο 
ή Ντορς ή Άμπα ή Ρεντ Χοτ Τσίλι Πέπερς,

 ανάλογα, πάντα.

Συμμετέχει πάντοτε ή ποτέ 
στην απεργία ανάλογα με το αν η διεύθυνση
επέτρεψε ή όχι τη σύσταση σωματείου.

Κάποτε αγάπησε ή θ’ αγαπήσει·
μια της τάξης του, συνήθως.

Θα ψηφίσει ΚΚΕ ή Καρατζαφέρη 
ή κάτι άλλο.
Θα ψηφίσει. Θα ψηφίσει,
θα δει ειδήσεις, Μέγκα ή Σκάι ή Σταρ.

Όμως, στο βάθος,
αυτό που τον διαφοροποιεί
από εσένα
είναι ότι βαριέται
αφόρητα τη δουλειά του –
ακόμα κι όταν,
υπό την επήρεια σταχανόφντιουμ,
χαμογελά και φουσκώνει.

Αντίθετα με εσένα,
που, αυτάρεσκος, άοκνος

οργανικός διανοούμενος,
καταστρώνεις σχέδια ηγεμονίας
μιας οργάνωσης νέου τύπου,
μελετώντας συμβάντα και
χειριζόμενος άπταιστα
τα σύγχρονα μεθοδολογικά εργαλεία
ανατροφοδότησης της ωσαύτως
προϊστορικής ευλάβειας. 

Προφανώς, 

δεν θα σε διαβάσει ποτέ.

Florence Reece - which side are you on (by Jslayltd77)