Να
ματώνει στα σύρματα,
να περδικλώνεται στις λάσπες.
να περδικλώνεται στις λάσπες.
H νύχτα να σκίζεται,
να φέγγει
απόκοσμα
χαράματα.
χαράματα.
Με γλώσσα που
έσταζε πρησμένη,
έσταζε πρησμένη,
με μάτια βουρκωμένα
που πρήσκονταν.
που πρήσκονταν.
Στο στόμα ένα
έντομο σκοτεινό
στροβίλιζε θανατίλα.
έντομο σκοτεινό
στροβίλιζε θανατίλα.
Ύστερα
σαν το λευκό
κουνέλι της Αλίκης,
ο τρελός λαγός:
μια μικρός,
μια μεγάλος,
κουνέλι της Αλίκης,
ο τρελός λαγός:
μια μικρός,
μια μεγάλος,
μια
σπουδαίος παπαγάλος
της αγκαθωτής φτερούγας
που στάζει
αίμα και πούπουλα και
σπάζει
αίμα και πούπουλα και
σπάζει
στου τρελού λαγού
το ξεδόντιασμα,
το ξεδόντιασμα,
στης ανοιγμένης
νύχτας
του ανηγμένου
της φρίκης
προς τον
τρόμο κλάσματος
των σπασμών
του
στους πανικρότους
καθώς ο θάνατος
μπαινόβγαινε
μπαινόβγαινε
στο στόμα και
ο τρελός λαγός
έγραφε το ίδιο ποίημα
χίλιες φορές το ίδιο
συρίγγιο ουρλιαχτό.
ρίζεγι στους μούσδρο
ο λοστρέ γοσλά
ρίζεγι στους μούσδρο
φέβγεξε απ' τα μάτασιρ
ο λοστρέ γοσλά
πέφτεε στις πέσλα
γκάνφε τα ματάχαρα
ο λοστρέ γοσλά
νίγεα η χτάνι
ζάνστα μάε οι διεσκάρ
ο λοστρέ γοσλά
φέγγεε ο σμόσκο
κόνανβουρ τα τιάμα του
ο λοστρέ γοσλά
σκόντανπρι η σάγλο
γκάεβο βρόμα μόεντο
ο λοστρέ γοσλά
νατοσθά στο μάστο
είναι ο Μίλτος Σαχτούρης
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήμμμμμμμ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΆιτγου μπιτρά αλά νοροστέ φουτησφά με δεσχόρ νητικεσφώ που λυουνδιά τα ναταγό νιρπ ποά το νισκομή υοπ με λαιπωρειτά... ceni!
γ.υ: πιτελουσέ σκωβρί αικ νανέ υοπ λαμί ποδανά!