κι από χρόνου

Στάμου - Βελιώτης

Θα συνταχθούμε 

πάλι, καθώς πρέπει

τη νέα, που 'φτασε, χρονιά.

Να δραματίσουμε τους ρόλους.

Πλοηγημένοι, δυσειδείς στους στόλους

της επιτακτικής  τραυματικότητας.

Σα χαζεμένο μπλουζ που αρρώστησε

στης έμπνευσης το ακόρεστο καθήκον,

σε μια παλιά, καμμένη γραφομηχανή

πάντοτε σιωπηλά και πάντοτε κατ' οίκον.

Ο Χρόνος είναι μαντολάτο και κεφτές.

Η λέξη αυτή πάντα μου θύμιζε πως φταις.

Οι λέξεις που δεν μπόρεσες να πλέξεις 

στριφογυρίζουν έρημες. Θα μπλέξεις. 

Οι στιγμές χάχανα. Οι σφυγμοί χάχανα.

Χα χα. Να. Μια τυπική συγχώνευση εννοιών.

Η στίξη. Πα μεντνόν. Λ' οτρ τον.

6LA8

Τίποτα δεν φοβήθηκα σ' αυτή την κοινωνία

το μπάτσο βρήκα στη στροφή, ρουφιάνο στη γωνία.

Ο κόσμος είναι ζόρικος, πάντοτ' εν τω γεννάσθαι

εσείς κρεμιέστε απ' το μηδέν κι εδώ, κι όπου και να 'στε.

Ανάθεμα τον αίτιο κι ας το 'χει αμαρτία

που την οθόνη πίστεψε πως θα 'κανε χαρτί. Α-

νάθεμα και για τους πολλούς που σφίγγουνε τις ρίμες

που ξεκινούνε το πρωί, με διαθέσεις πρίμες.

Γιατί πολλά 'ναι τα παλιά, πολλά και τα καινούργια,

πολλοί κι οι αγκιτάτορες που ξεστομίζουν γιούργια.

Τη νύχτα μένω μοναχός, τη μέρα πάω να σβήσω

σαν το κερί που φύσηξες λίγο πριν σε φιλήσω.

Karl Bulla - 1910

Όταν πτωχαίνει ο άνθρωπος - Ρίτα Αμπατζή (1935)

PARINIUSNET

Τούτες τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη,

ίδια, απαράλλαχτη η στυφότης, ίδια πάντα.

Μα φέτος νιώθω παγερό το μούδιασμα·

φέτος κατέρρευσε το γκλάμορους Ελλάντα.

Ο Χρόνος, μια ιδεοληψία των πειθήνιων,

σέρνεται αργά, σαν της Οδύσσειας 2001,

του Kιούμπρικ της ταινίας, το διαστημόπλοιο·

το μόνον όχημα που χρεία δεν έχει φρένα.

Το μέλλον έτος, και το μέλλον γενικότερα,

διαγράφεται, όπως λεν, άστα να πάνε.

Καιρός δε θα 'ρθει για ν' αλλάξουνε τα πράγματα·

διατάζει ο Χρόνος κι οι στιγμές με κυνηγάνε.

οι  ανωτέρω  τρεις στροφές

πρωτοδημοσιεύθηκαν στο νεοσσό 

Τρελό Κοράκι

που φωλιάζει 

στη Σπηλιά του Νοσφεράτου

AndreasOkocha

τα περσινά, αρρώστιες και θανατικά·

ηλεχτρισμένη μηχανή για τη χρονιά τη φετινή

Δ. Σ.