εμπρός, μαρξ! (τα τσιτάτα τσιτώνουν)

Ενώ αποδόθηκαν τα μέγιστα
τα τηλεύσημα στους αγανακτισμένους,
έμελε μετά τη 15^η Ιουνίου,
ημέρα της καθολικής κοινοβουλευτικής αβεβαιότητας,
να παραχωρηθεί και πάλι,
πανηγυρικά,
το σκήπτρο της τηλεοπτικής αγωνίας,
του αίσχιστου θεάματος,
στους φθισικούς αυτουργούς του μελοδράματος.
Η αγωνία για την εθνική συνεννόηση,
υπερκέρασε την «αγωνία αυτού του τόπου για ζωή».

Η δε αριστερά,
ζητά επίμονα εκλογές,
παρότι
«το γενικό εκλογικό δικαίωμα
παραδίνει την πολιτική εξουσία
στις τάξεις
που επιδιώκει να διαιωνίσει
την κοινωνική σκλαβιά τους ¹».

Playing for Change, Gimme Shelter (R. Stones), by PlayingForChange

Και ξεχνά ότι
«Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία,
τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει,
όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν,
μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα,
που είναι δοσμένες
και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν.
Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών
βαραίνει σα βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών
Και όταν ακόμα οι ζωντανοί
φαίνονται σαν ν’ ασχολούνται
ν’ ανατρέψουν τους εαυτούς τους και τα πράγματα
και να δημιουργήσουν κάτι που δεν έχει προϋπάρξει,
σ’ αυτές ακριβώς τις εποχές της επαναστατικής κρίσης
επικαλούνται φοβισμένοι
τα πνεύματα του παρελθόντος στην υπηρεσία τους,
δανείζονται τα ονόματά τους,
τα μαχητικά συνθήματά τους,
τις στολές τους,
για να παραστήσουν
με την αρχαιοπρεπή αυτή σεβάσμια μεταμφίεση
και μ’ αυτή τη δανεισμένη γλώσσα
τη νέα σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας ²».

Rolling Stones, Sympathy for the Devil (Hyde Park, 1969), by soteropolism

Σημειώσεις:
1. Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία από το 1848 ως το 1850
2. Η 18^η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη

(από τη σκονισμένη παιδική μου βιβλιοθήκη)
Εκδόσεις Γνώση (άγνωστο πότε)
«Μετέφρασε επιτελείο μεταφραστών»