Νίτσε: ΦΘΙΝΟΠΩΡΑ ενός λαού

Είναι τόσο αβέβαιο το μέλλον,
που οι άνθρωποι ζούνε κάθε μέρα με την αγωνία στην ψυχή,
και η ψυχική αυτή κατάσταση παρέχει θαυμάσιες ευκαιρίες
στους κάθε είδους πειρατές.
Γιατί, κι όταν αποπλανιώμαστε και διαφθειρόμαστε,
το κάνουμε μόνο και μόνο «για μια μέρα»,
και φυλάμε την αρετή για το μέλλον.
Γνωρίζουμε πως το άτομο,
αυτός ο πραγματικός «καθαυτό» άνθρωπος,
σκέφτεται τα πράγματα της στιγμής
πολύ περισσότερο από τον άνθρωπο της αγέλης,
γιατί δεν πιστεύει πως μπορεί να στηρίζεται στον εαυτό του περισσότερο απ’ όσο στηρίζεται στο μέλλον.
Όμοια αφοσιώνεται στους τυράννους,
γιατί πιστεύει πως είναι άξιος για πράξεις και για έρευνες,
που δεν μπορούν να υπολογίζουν ούτε στη νοημοσύνη,
ούτε στη συγγνώμη του πλήθους…
Ενώ ο τύραννος ή ο Καίσαρας κατανοεί το ατομικό δίκαιο,
ακόμα μέχρι και τις φρικαλεότητές του,
γιατί αυτό, έχει συμφέρον να επιτρέπει
μια πιο τολμηρή προσωπική ηθική,
και να την συγχαίρει μάλιστα.
Γιατί πιστεύει για τον εαυτό του,
και θέλει να πιστεύουν και οι άλλοι,
εκείνο που είχε πει κάποια μέρα ο Ναπολέοντας:
«Έχω το δικαίωμα να απαντήσω
σε όλα σας τα παράπονα
μονάχα με ένα ΕΓΩ.
Είμαι ξεχωριστός απ’ όλο τον κόσμο
και δεν δέχομαι όρους από κανέναν.
Πρέπει να υποταχτείτε σ’ όλες μου τις ιδιοτροπίες
και να θεωρείτε απλό και λογικό
το ότι διασκεδάζω με αυτόν τον τρόπο».
Τα λόγια αυτά ο Ναπολέοντας τα είπε στη γυναίκα του
μια μέρα που εκείνη αμφέβαλλε για την πίστη του.

Εποχές διαφθοράς, είναι οι εποχές εκείνες
που τα μήλα αρχίζουν να πέφτουν από τα δέντρα.
Δηλαδή οι άνθρωποι εκείνοι,
που φέρνουν μέσα τους το σπέρμα του μέλλοντος,
οι πρωτεργάτες του πνευματικού αποικισμού,
εκείνοι που επιθυμούν να αλλάζουν
τους δεσμούς της κοινωνίας και του κράτους.

Η διαφθορά,
η λέξη αυτή,
δεν είναι τίποτ’ άλλο
παρά ένας υβριστικός όρος
των ΦΘΙΝΟΠΩΡΩΝ ενός λαού.

Φρ. Νίτσε, Η Θεωρία του Σκοπού της Ζωής

(κεφ. Τα Συμπτώματα της Διαφθοράς)

εκδ.  Ν. Δαμιανού, Αθήναι

μτφ. Χρύσας Αντωνίου