άιντε βρε ασίκηδες, άιντε βρε μαγκίτες
μην κορόιδα πιάνεστε, άι με τους αλήτες
άιντε βρε ξενύχτηδες, άιντε δερβισάδες
άστε τους αυτόμολους, τους παραφυάδες
άιντε μες στο λήθαργο πάλι θα ηχήσει
μίας σάλπιγγας στριγκλιά να ταρακουνήσει
άιντε τους απόκοσμους, τους απορημένους,
λιποτάκτες ποιητές, απονενοημένους
άιντε περιστρέφομαι γύρω απ’ την αγχόνη
με κοιτούν αδιάφορα δήθεν οι προγόνοι
κι όπως σπάω την κούτρα μου μπας και βγάλω άκρη
της κυκλοθυμίας μου γεύτηκα το δάκρυ
άιντε της αντίστασης κάτι ταβλαδόροι
ζώστηκαν και τ’ άρματα πήραν και τα όρη
άι μες στην υπόγα τους για ορειβασία
κίνησαν ακόλουθοι σε μιαν οπτασία
haydi μ’ αρπάζεις στο γκρεμό τραγούδι για να κάνω
χαρώτο το μωράκι μου ώστε που ν’ αποθάνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου