ω, συνεπής αριστερά

 

 

 πόσο είν’ αστεία της αριστεράς η ζάλη

ένα τισέρτ πάντα 'δειανό, μια μουγκαμάρα
σα χάος που χώρεσε σ’ αγύριστο κεφάλι
και βλαστημάει την ξεπεσμένη της τη φάρα

ω, συνεπής αριστερά

μοιάζεις αθώα περιστερά

δαγκάνες σφίγγεις τρυφερά

πατάς γερά

στης ιστορίας τον καημό

ταΐζεις τη ζωή θυμό

των ιδεών σου το λιμό

ξανά τιμώ

ω, συνεπής αριστερά

οι μάρτυρές σου φλογερά

σε επεισόδια αιματηρά

χωρίς πυρά

στραγγίζονται μες στον ηθμό

στης ιστορίας το διασυρμό

γουρούνια αφήνουν μυκηθμό

με βδελυγμό

ω, συνεπής αριστερά
δόντια δεν έχεις κοφτερά

ούτε φτερά γυαλιστερά

μα ψυχερά

δεν βγαίνεις από το συρμό

πιστή στον εξουσιασμό

πέρδεσαι, βιώνεις τον κνησμό

μες στο σεισμό