Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014


Κώστας Κουτσουρέλης: Αέρας Αύγουστος 29+30





Αέρας αύγουστος 29


  
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ όλα τα θαύματα αναδεύει :
   τα κρόσσια του ήλιου, τα καρφιά απ' το φως·
  τα ξίφη, που τρυπούν τα νέα σου τραύματα,

  το αγκάθι, που είναι ο πρώτος σου εαυτός.
   Το καλοκαίρι όλα τα εγκαύματα γυμνώνει·
  σχίζει το δέρμα ώς τα μέσα ερέβη,

  το αίμα λύνει, σκοτεινή ηρωίνη,
   πάνω στης ίριδας λικνίζεται την κλίνη,
  αντεστραμμένο κάτοπτρο, άλλος ουρανός.

  Το καλοκαίρι όλα τα χρέη αποπληρώνει :
   τα στήθη που άγγιξες, τα στίφη
  από της νύχτας τα στυφά πουλιά· ξοδεύει

  όλου του χρόνου τη λιτή ελεημοσύνη,
   στα δόντια του αλέθει τη σκουριά.
  Το καλοκαίρι είναι η μόνη δικαιοσύνη.

  Το πάντοτε βυζαίνει απ' τ' όχι πια.











Αέρας αύγουστος 30

Της Άννας Περιστέρη, χαιρετισμός

  
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ όλα τ' αλέθει :
   ρήματα, πετρωμένα σχήματα, τα δάση
  απ' τα κωφάλαλα συνθήματα, τα ίδια

  τα κύματα που ηχούν σ' αυτή τη φράση —
   όλα της λέξης τα γαμψά εγχειρίδια,
  όλα της γλώσσας τα κομψά πουλιά.

  Παραμερίζει δόλους και παιχνίδια,
   ζεύει τη μνήμη και την κάνει κατοικίδια,
  την πείρα αρνείται, αχρείαστη ζύμη

  που στο στομάχι κατακάθεται κι αφήνει
   λάσπες, και ιζήματα, και ακάθαρτα νερά.
  Ό,τι στα δόντια του κολλάει, το φτύνει

  και το πετάει του τίποτα, μερίδιο και βορά. —
   Το καλοκαίρι όλα τ' αλέθει.
  Σκοτώνει όλων των γιατί τα βρέφη.

  Βάφει όλα τα ερωτήματα λευκά. 










αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου