(ριζίτικο - παραλλαγή στον καύκο)
“Η νύχτα δίνει μου χαρά και η μέρα φέρνει πόνο
γιατί έρχεται και σμίγουμε στα όνειρά μου μόνο”
Μιχάλης Στεφανάκης
Αχ φίλε να ξεδιάλυνε τ όνειρο που δα απόψε
πως ήμουν λέει κυνηγός κι εκείνη ήταν αγρίμι.
Φίλε και πως το σκότωσε ο κυνηγός τα αγρίμι
και το φερε στο σπίτι μας στα ζύγια το κρεμάει
κι ανοίγω γω τα στήθια του και βγάζω την καρδιά του
και με το αίμα της καρδιάς ραντίζω το κρασί μου
μα όταν το πίνω το κρασί, πίνω και δε μεθάω
κι από τον ύπνο μου ξυπνώ και δίπλα τη σκουντάω
και είναι η καρδιά στη θέση της, τα χείλη της στο στόμα
μα όταν φιλώ τα χείλη της ξαναξυπνώ ακόμα.
από τη συλλογή Βίβιαν μη...
αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου