Σα νιώσουνε το τέλος τους, λένε, οι Ινδιάνοι
-Αυτοί που με πνεύματα μιλούν κι είναι σαμάνοι-
Φορτώνουν τα υπάρχοντα σε μια παλιά πιρόγα
Και προσπαθούν να φτάσουνε στου Μανιτού τη ρόγα…
Μες την πιρόγα κάθονται και έτσι γλιστρούν στο έλος
Το νεκρικό, σαν αισθανθούν, το των σαμάνων τέλος
Και προχωράνε σιγανά, μες του θεού τον βάλτο
Κι όταν φτάνουν στο κέντρο του, κάνουν εκεί ένα σάλτο
Κι εν τέλει ο βάλτος τους ρουφά στην θεία αταραξία
Και οι Σαμάνοι σβήνουνε μες την ανυπαρξία
Βυζαίνουνε το γάλα τους στου Μανιτού τη ρόγα
Και άδεια πλέει απαλά η νεκρική πιρόγα
από το
ακόμα πιο καινούργιο:
αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου