Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014


Άχθος Αρούρης: Η κάσα



Όγκος βαρύς κι ασήκωτος τ’ αφέντη μας η κάσα,
με ζηλεμένονε παρά σε στήθεια σιδερένια.
Κι ανοιγοκλεί με σφυριχτήν -σα δουλευτής- ανάσα
κι ο αφέντης τής χαμογελά με σεβασμό κι ευγένεια.


Από μαντέμι δυνατό κι αστραφτερόν ατσάλι
-Το μέταλλο που φτιάνουνε της φυλακής τους κρίκους-
Σαν το καλύβι ενού φτωχού, μπορεί και πιο μεγάλη
και ξεπερνά σ’ αχορταγιά τους πεινασμένους Λύκους!


Κρύβει τ’ αργάτη τον ιδρό, το γαίμα του στρατιώτη
το μαύρο δάκρυ τ’ αρφανού, το στεναγμό της χήρας
του φαμελίτη το ψωμί, της πόρνης την αγνότη
και της γυναίκας την τιμή και την τιμή της λίρας!










περισσότερα για την κάσα
πολλά περισσότερα για τον μπλογκοσφαιρόβιο (μετά θάνατον) ποιητή
της κατοχής και του στρατοπέδου (συλλογή που τυπώθηκε το 1978)






αυτόν
τον Αύγουστο
με άλλους στίχους
μπλογκοσφαιρόβιους

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου